Appel, Carl. Provenzalische Inedita aus pariser Handschriften. Leipzig: Fues’s Verlag, 1890.

Codi: 082,001 Autor: Bertran Carbonel Gènere: Canso Número: XXVI

 

Aisi co am pus finamen

I	1	Aisi co am pus finamen
		de negun autre aymador,
		degr’atressi far semblamen
		chanso pus gaya e melhor,
	5	et aissi com val
		mais d’autras sela qu’ieu dezir.
		e s’ieu tan gen non o sai dir
		co al sieu cabal
		pretz tanh, sapcha per veritat
	10	que mos sabers no sec ma volontat.
II		E car ieu ai dich vanamen
		de far ses biais, m’atemor,
		car pus lach estay a saben
		can falh, que a pauc sabedor.
	15	per aiso no val
		nulhs comensans, si ben chauzir
		non sap el temps qu’es a venir;
		e cant ve lo mal,
		deu lo fugir, car gran foldat
	20	fai sel que sec sa fola voluntat.
III		Gran foldat fay, mas per un cen
		la fai a mon senblan maior
		selh que ve al mal gandimen
		e no·l fuch, mas que vas el cor.
	25	per fol natural
		es tengutz, per c’om deu fogir
		a tot mal, cant se pot gandir;
		e si, dizen al,
		lo vol seguir, d’ome senat
	30	non deu aver be ni amor ni grat.
IV		Tot aisi com sel c’al turmen
		estai marritz et ab gran plor,
		que no·n ha nulh refinamen
		entro que plai a son senhor,
	35	aissi tot engal
		es de mi, que non pot partir
		mos greus mals, ni fas mas languir,
		si nom fay aital
		ma dona — aiso ai gardat —
	40	que li plassa que·n agues piatat.
V		Dona, yeu no puesc guerimen
		trobar ses vos de ma dolor,
		per que·us venc, a refinamen,
		mas juntas, pregan per amor
	45	m’aias, e non al,
		merce, c’enaisi puesc guerir,
		e no·m vulhatz, sieus plai, aussir,
		que peccat mortal
		fai gran, qui vol aussir de grat
	50	son bon amic, cant li port’amistat.
VI		Mais am lo talan e·l dezir
		sofrir e·l greu mal
		c’ay de vos, dona, en vertat,
		que so d’autras c’a drutz ven mays de grat.