Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

* Estudi introductori
* Glossari

* Bibliografia
* Testimonis
* Aparat crític
* Notes
* Traduccions
* Imatges

 

Appel, Carl. Provenzalische Inedita aus pariser Handschriften. Leipzig: Fues’s Verlag, 1890.

Codi: 330,003 Autor: Peire Bremon Ricas Novas Gènere: Canso Número: XCIII

 

Ben farai canson plasen

I
1
   Ben farai canson plasen,
   
   si puosc, qu'er leus per cantar,
   
   car dison ce mon trobar
   
   comensiei trop sotilmen.
 
5
   ma li bon coneisidor,
   
      ce sabon causir,
   
      tenon, so·m albir,
   
   so ce mais val per meglior,
   
per c'a mon grat farai canson cabal,
 
10
bella donna, de vos, per cui pres val.
     
II
 
   Anc re non vi tan plasen,
   
   dompna, con vostre cors car,
   
   per c'ab gioi dei merceiar
       mon cor, mos uoglls e mon sen,
 
15
   ce·us m'an dat per servidor,
   
      e dei lur grasir,
   
      car mi fan murir
   
   desiran la vostr' amor;
   
e si tut muoir, dei aver gioi coral,
 
20
car nuls viures mon dos morir non val.
     
III
 
   La beutat e·l ris plasen
   
   que·us fan dintç mon cor intrar,
   
   non puosc anc pro remirar,
   
   c'ades n'ai maior talen,
 
25
   con plus mir vostra color.
   
      uns giois ab desir
   
      mi fae esgiausir,
   
   can vei la nova frescor,
   
e·l bels vesers m'aleuia del greu mal
 
30
qe·m sen, donn', ab cui gauçimens no val.
     
IV
 
   Aisi·m dones gioi plaisen
   
   con es de valor sen par,
   
   dompna, c'ab dret dei giugiar,
   
   e par ben al convinen,
 
35
   que dic vos vera lausor,
   
      ce de vos servir
   
      son tut miei consir,
   
   e tenc m'o a tal onor
   
c'en dret d'amor de nul' atra no·m cal
 
40
e desir vos, ab cui merces no·m val.
     
V
 
   Si·m degnes eser plasen
   
   q'ieu l'auses merce clamar,
   
   de gioi me·n vengr' a plurar,
   
   tant n'agra mon cor gausen;
 
45
   e car me·n dera legor,
   
      degras mi sofrir
   
      c'ieu vos auses dir
   
   e mostrar ma greu dolor,
   
ce dompna deu a servidor lial
 
50
ben sofrir so de c'ela mens no val.
     
VI
 
   Dompna, non dic per clamor
   
      ren ce·m augias dir,
   
      q'en pas voigll sufrir
   
   l'afan don sospir e plor,
 
55
car ses forfac mi das turmen mortal,
    per c'er pecatç, s'ab vos merces no·m val.
     
VII
 
   Quals qe lauze la meglior
   
      vos sap gen servir,
   
      e no i po faglir,
 
60
   ab que lause la gensor;
   
de vos o dic, dompna, se dieus me sal,
    que·l gensers es e nenguna no·us val.

 

 

Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona.
Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal

UAI