Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910.

Codi: 242,047 Autor: Giraut de Bornelh Gènere: Canso Número: XLII

 

Los aplechs

I	1	Los aplechs,
		Ab qu’eu solh
		Chantar, e·l bo talan
		Ai eu, c’avi’antan;
	5	Mas car no trop ab cui,
		No·m deport ni·m desdui
		Ni no sui benanans.
		Ai Deus! cals dans
		S’en sec e cals damnatges,
	10	Car cortz e bos uzatges
		Aissi menuz’e falh,
		No·i a nulh refrenalh!
		Mas, car mo senhor platz
		Jois e chans e solatz,
	15	M’esjau ab sos privatz
		E, can m’en sui lonhatz,
		Irasc m’ab los iratz.
II		Mas destrechs
		M’en destolh,
	20	Per que·m vauc regaran
		Si ja s’alegraran?
		Car ges a joi no fui
		Qui·ls plazers non esdui
		C’a me platz ades chans
	25	E bels mazans
		E cortz e vassalatges,
		Ja perd’els rics linhatges
		Paire pros so miralh;
		C’oi ses esperonalh
	30	No s’esmera barnatz
		E, si·l pair fo lauzatz
		E·l filhs se fai malvatz,
		Sembla·m tortz e pechatz
		C’aia las eretatz.
III	35	Donc cals drechs
		O acolh
		Que·l filhs ai’atretan
		De rend’e·l pretz soan
		Ni cals razos adui
	40	Que melhs no tanh’altrui?
		Qu’eu cre que fos enans
		Oltra mil ans
		C’onors e senhoratges
		Davon pretz e coratges
	45	E costas e trebalh,
		E·l filhs, si·l melhs trassalh,
		Non es donc forlinhatz?
		Era com no mostratz,
		Vos savis, que jutjatz,
	50	S’als pros fo·l dos donatz,
		Com er dels desprezatz?
IV		Mas nelechs
		Er, si·m tolh
		De solatz ni de chan
	55	Per cels qu’i falhiran!
		Que fol tenhatz celui
		Que se mezeis destrui
		Ni·s vira malanans
		Per no sai cans
	60	Cui jois par nesciatges;
		C’oi sabers ni paratges
		Non es que no nualh,
		Pos alegransa·i falh,
		E no·s chamje viatz,
	65	E que·us valra rictatz,
		Si ja no·us alegratz?
		Qu’emperis e renhatz
		Es ses joi paubretatz.
V		Mas l’adrechs
	70	Cors qu’eu volh
		E dezir e reblan
		M’a trach d’ir’e d’afan
		E, si jois la·m condui,
		Ja no sabran mas dui
	75	Los entresenhs ni·ls mans;
		Qu’enois es grans
		E sobeiras folatges,
		Can per nescis messatges
		Vilas ni d’avol talh
	80	Eschapa del guinsalh
		Ni fui bon’amistatz.
		Mas eu·m sui be gardatz
		C’anc no·n fui encolpatz;
		C’oi non es vius ni natz
	85	Per qu’eu en fos proatz!
VI		E l’esplechs,
		S’ilh m’acolh,
		So que·lh querrai chantan,
		Remanh’al seu coman;
	90	C’ab bels plazers redui,
		Can no·s volf ni·s defui
		L’adrechs cors benestans
		Ni·l bels semblans
		Ni l’amoros vizatges,
	95	C’avinens es lo gatges
		Que dels olhs al cor salh,
		Per qu’eu, qui que·s baralh
		Ni s’apele forsatz,
		Me tenh a be menatz,
	100	Can trop ben acordatz
		Lo coratg’e la fatz
		E·ls dichs ben ensenhatz.
VII		E pos enans no valh
		Ni no sui aizinatz,
	105	Bels-Senher, sofertatz
		Qu’eu chan! Ab c’o sofratz,
		Conosc be que·l comjatz
		Porta plus de mil gratz.
VIII		A’n Sobre-Totz diatz,
	110	Vos que mo chan portatz,
		Que sai s’es tan tarzatz
		Qu’el en semblara fatz.