Oroz Arizcuren, Francisco J. La lírica religiosa en la literatura provenzal antigua. Pamplona: Excma. Diputación Foral de Navarra - Institución Príncipe de Viana, 1972.

Edición crítica, traducción, notas y glosario. Versión revisada para Corpus des Troubadours, 2011.

Codi: 057,001 Autor: Bernart d'Auriac Gènere: Chanson religieuse Número: V

 

Be volria de la mellor

I	1	Be volria de la mellor
		de totas far chanso plazen,
	3	quar d’autra chantar non enten
		mas de la verge de doussor;
		qu’estiers non puesc mielhs mos bons motz despendre
	6	qu’en la doussa dona de paradis
		on Dieus pauzet totz los bes e·ls assis;
		per qu’ieu li prec que·l plassa mon chant prendre.
II	9	Aitant, ses plus, viu ad honor
		totz hom quant ama coralmen
		aquesta dona d’onramen
	12	e met son temps en sa lauzor;
		quar ela·n pot mout bon guizardon rendre:
		que nom es ioys, plazer[s], solatz ni ris
	15	que non agues totz hom que la servis
		e qu’en s’amor totz temps volgues entendre.
III		S’om pogues partir de follor
	18	e de malvays entendemen
		son cor, e servis leyalmen
		la maire de nostre senhor,
	21	e no volgues Dieu tan soven offendre
		ni ves lo mon tan fort estar aclis,
		ia fals’amors non l’agr’aissi conquis
	24	que·l fezes tan sos avols dons atendre.
IV		Nulhs hom no val ni a valor
		si non lauza la plus valen,
	27	la maire de Dieu, doussamen,
		per cuy se salvon peccador.
		Quar en lieys son totz bos ayps, ses contendr’e
	30	la mieller es que anc fos ni hom vis;
		tant fon lo pretz dels sieus bes ricx e fis
		per que Dieus volc en lieys per nos dessendre.
V	33	Mout hi fes gran a nos amor
		Dieus quan venc en lieys humilmen
		per delir nostre fallimen
	36	e per portar nostra dolor,
		e s’en laysset als sieus trahir e vendre,
		et ab sa mort la nostra mort aucis.
	39	Mort eravam tug, si Dieus no muris;
		per qu’a luy plac son cors en crotz estendre.