De Bartholomaeis, Vincenzo. Poesie provenzali storiche relative all'Italia. Volume primo con ventiquattro silografie. Roma: Tipografia del Senato, 1931

[CdT en procés d'incorporació]

Codi: 009,021 Autor: Aimeric de Belenoi Gènere: Sirventes Número: LXXVII

 

Tant es d’amor honratz sos seignoratges

I	1	Tant es d’amor honratz sos seignoratges
		Que non i cap negus malvatz usatges;
		E car N’Albertz es de dompnas salvatges,
		Non taing c’om fais remaigna entre lor;
	5	Qu’eu fui e son lo lur fizels messatges
		Et enansiei lor pretz e lor valor,
		E non i trob ni destrics ni dampnatges,
		Anz son onratz car chant per lor amor.
II		Jamais N’Albertz non deu chantar d’amia,
	10	Que renegat a tota cortesia;
		E car dompnas apella de bauzia,
		Bel deuri’ hom pendre cum traidor;
		E dic vos ben: si la forsa fos mia,
		Ja noi agra nuill enemic pejor;
	15	C’om non es pros, si en dompna nois fia,
		Mas avols hom, s’o ten a gran follor.
III		La lor amors es bona e non greva,
		Car, si failli primieiramen Na Eva,
		La Maire Dieu nos en fetz patz e treva,
	20	Per que d’aisso nos non em pechador;
		Anz val ben tant totz hom c’ab ellas treva
		Que entrels bos lo ten hom per meillor;
		Tals las blasma non sap d’amor qeis leva,
		Per que nois taing que n’aja mais dolor.
IV	25	E car mentau duquessa ni reina
		Qeill fezesson de lor amor aizina,
		Venques las en la pros Comtessa fina
		De Proensa, on a tota valor!
		De Salussa la bella N’Agnesina
	30	Fassa est clam a son entendedor;
		La comtessa Biatritz sa cosina
		Sil ve camjar en nuill’autra color!
V		Sil Salvatga es tant pros d’Auramala
		Cum N’Albertz ditz, non er mais, dinz sa sala,
	35	Que no s’o tenga ad anta et a tala;
		E, si jamais ve lieis ni sa seror
		E no l’en fant tornar en un’escala,
		Non so fillas d’En Colrat son seignor!
		Car cui ferra la lor amors sotz l’ala
	40	Aver en deu ardimen e paor.
VI		Pero, sil ve la pros dompna de Massa,
		Cil que conquer totz jorns pretz et amassa,
		E nol bat tant entro q’en sia lassa,
		Ja noil sal Dieus son leial amador,
	45	Ni non sia lonc temps fresca ni grassa
		Ni non teigna son amic en pascor!
		Car es lo jois que tot autre joi passa
		D’aqest segle, et ab mais de doussor.
VII		Per las autras e per la pro Comtessa
	50	Del Carret, vuoill que sia seignoressa
		D’en Albertet una vieilla sotzmessa
		D’avol home, car a dich mal de lor;
		E, s’el a ja dompna que mal nol pessa
		D’entre las pros, s’en an estar aillor;
	55	Car ges nois taing que neguna l’aguessa
		Prestat d’invern son avol cobertor.
VIII		Dompnas, totas li faitz don e promessa
		De tot son mal, car a dich mal d’Amor.