De Bartholomaeis, Vincenzo. Poesie provenzali storiche relative all'Italia. Volume primo con ventiquattro silografie. Roma: Tipografia del Senato, 1931

[CdT en procés d'incorporació]

Codi: 282,006 Autor: Lanfranc Cigala Gènere: Sirventes Número: CXXXVIII

 

Estier mon grat, mi fan dir vilanatge

I	1	Estier mon grat, mi fan dir vilanatge
		Li fallimen vironat de follia
		D’un flac marques, e sai qu’eu faz follatge,
		C’ab escien faill per autrui faillia;
	5	Mas una res m’escuza, so enten:
		Que, se fossen cellat li faillimen,
		Ja de faillir non agr’om espaven;
		E qui fa mal ben pot soffrir c’om dia.
II		Per qu’eu dirai d’un fol nega-barnatge,
	10	Sotera-pretz e destrui-cortezia,
		Qu’om ditz qu’es natz de Monferrat linatge,
		Mas non pareis a l’obra q’aisi sia;
		Anz crei qu’el fon fils o fraire de ven,
		Tan cambia leu son cor e son talen;
	15	En Bonifais es clamatz falsamen,
		Car anc bon faig non fes far a sa via.
III		Son sagramen sai eu qu’el mis en gatge
		Als Milanes et a lur compaingnia,
		En pres deniers, per aunir son paratge,
	20	E vendet lur la fe qu’el non avia;
		Pero de fe d’eretges nol repren,
		Qu’el jura leu e fail son sagramen,
		E, s’el a N’atz volgues rendre l’argen,
		Del sagramen crei q’om lo quitaria.
IV	25	Tant es avols e de menut coratge
		Q’anc jorn nol plac pretz de cavaillaria;
		Per q’a perdut pro de son heritatge
		Q’anc non reqeis per ardiment un dia;
		Mas, qar a faigs dos traimenz tan gen,
	30	A son seingnor antan primieiramen,
		Pois a Milan, a cui frais convinen,
		El cuj’a obs cobrar sa manentia.
V		Seil fos seingner, ja nom feir’ homenatge
		Adrechamen, car sai qu’el nol tenria,
	35	Nim baisera mais de boch’el visatge,
		Car autra vetz lam baiset a Pavia,
		Pois en baiset lo Papa eissamen;
		Donc, pois aisi tota sa fe desmen,
		S’ab me jamais fezes plai ai coven,
	40	Si nom baises en cul, ren nol creiria.
VI		Ai, Monferratz! Plagnes lo flac dolen,
		Qar aunis vos e tota vostra gen!
		C’aissi fenis l’onratz pretz veramen
		Qe Monferratz per tot lo mon avia.
VII	45	Aunitz marqes, al diabol vos ren,
		Q’a tal vasal taing aitals segnoria.