Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

* Estudi introductori

* Davantal
* Notes
* Traduccions
* Imatges

 

De Bartholomaeis, Vincenzo. Poesie provenzali storiche relative all'Italia. Volume primo con ventiquattro silografie. Roma: Tipografia del Senato, 1931

[CdT en procés d'incorporació]

Codi: 074,012 Autor: Bertolome Zorzi Gènere: Sirventes Número: CLXXV

 

On om plus aut es pojatz

I 1 On om plus aut es pojatz
   
Mais pot en bas cazer, 
   
Si non sap retener 
    Lo sentier don es guidatz; 
  5
Per queis devon temer 
   
Baissar e dechazer 
   
Venecian, qu’en l’aut grat 
   
D’ausor pretz ant poiat, 
    E Genoes, qu’eissamen 
  10
Vivon de pretz manen; 
   
Quar solion far totz lor afars ab Deu, 
    Mas er fant pieitz que si fosson Judeu. 
     
II  
Quar Judeus ni renejatz 
    Non deuria voler 
  15
Preissoniers destener 
   
Ab sos guerriers acordatz; 
   
E lor ven a plazer 
   
Prop de mil pres tener,  
    Ben qu’il sion acordat;
  20
C’a tort et a pechat 
   
En morran tuich malamen; 
   
E sabon veramen 
   
Qu’a negun d’elz tant non valon li sieu 
    Que ja per els se dechaja nis leu. 
     
III 25
Mas orguolhs e vanitatz 
   
Vensson tant lor saber
   
Qu’entr’els non pot valer 
   
Dieus, ni merces ni pidatz; 
    E par ben s’ieu dic ver 
  25
Quan, sol per parer 
   
Qu’il se tenon per pajat 
   
Dels pres, com an coindat, 
   
Laisson morir tanta gen! 
    Don prec l’omnipoten
  35
Qu’ira e dolor totz temps lor don en feu, 
    Si los preisons non desliuran en breu. 
     
IV  
E, car est faitz s’es cargatz 
   
D’angoissos desplazer, 
    Tant nom dei astener 
  40
C’alques noi sia nomatz 
   
Cel qui l’ac en poder 
   
Elh fetz tal fin aver; 
   
On non ac ges volontat 
    Que fosson desliurat 
  45
Li las preisonier dolen, 
   
C’ab semblan solamen 
   
C’agues tengut lur remaner per greu, 
    D’ambas las partz los agr’autz a leu. 
     
V   Ai, Reis Frances, pois vos platz 
  50
Metr’en Dieu mantener 
   
Cor e cors et aver, 
   
Tant que n’etz per totz lausatz, 
   
Cum poc tals faitz caber 
    En vostre captener? 
  55
Mout avetz pretz oblidat! 
   
Mas Dieus, per sa pidat, 
   
En oblidal vengamen; 
   
Qu’estiers crei fermamen 
    Qu’est passatges de l’autre segral treu, 
  60 Si nous en fai la denha Crotz manleu. 
     
VI  
Honors de Crestiantat, 
   
Dieus vos don volontat 
   
Que fassatz esmendamen, 
    Qu’eslonhe del turmen 
  65
Los las, qu’estiers en morrant tuich en breu; 
    Car sol ab precs o podetz far mout leu. 
     
VII  
Anz qu’ajal chan affinat, 
   
Dieus en al Rei jutgat 
    A mort e a greu turmen 
  70
Sai, e lai mainta gen; 
   
Don tanh que pens de far l’esmenda en breu 
    Lo novel Reis, per s’onor e per Deu! 

 

 

Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona.
Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal

UAI