Mouzat, Jean. Les poèmes de Gaucelm Faidit. Troubadour du XIIe Siècle. Paris: A. G. Nizet, 1965

Codi: 167,064 Autor: Gaucelm Faidit Gènere: Canso Número: 15

 

Una dolors esforciva

I	1	Una dolors esforciva
		me pren e-m tocha, e m briva,
		e no vol que ieu plus viva
		tant es contra me esquiva :
	5	per qu’esquiu
		tot quan vey, qu’a penas viu,
		q’una voluntatz pessiva
		me fai ’star totjorn pessiu.
II		Ves qual que part que ieu tenha,
	10	ni ves on qu’ieu an ni venha,
		no vei domna que-m destrenha,
		ni don m’agrade ni-m fenha —
		ni no-m fenh,
		mas sol d’una que-m destrenh,
	15	pus que ieu autra non denh !
III		Que la su’amors m’afama,
		que-m ten pres e m’aliama,
		e s’ilh no m’osta la flama,
		ben conosc que res no m’ama !
	20	mas ieu l’am
		ta fort que totz vius n’aflam,
		e d’autra mos cors no-s clama —
		qu’ai dig ? qu’en re no m’en clam !
IV		De me pot far que que-s vuelha,
	25	non trobara qu’il mi tuelha,
		qu’ieu l’afi que no m’en duelha,
		[sol que-lh plassa que m’acuelha — ]
		si m’acuelh
		de deguna re no-m duelh,
	30	e sui selh que no s’erguelha
		ni fatz contra lieys orguelh.
V		Re no sai dir cum esteya,
		que de dol muer e d’enveya,
		q’Amors m’auci e-m guerreya
	35	que sobre me si desreya ;
		tat desrey
		ai fait, per que ieu guerrey,
		et ai en cor que-m recreya,
		pus vey qu’Amors no-s recrey.
VI	40	Ara m’an guerra moguda
		una folha gens cornuda,
		mas, si ma domna m’ajuda,
		tost l’aurem nos dui vencuda,
		qar vencut
	45	son, ab sol qu’elha m’ajut ;
		si non, vec vos recrezuda
		la guerr’, e me recrezut.
VII		Dieus m’ajut !
		que de mi dons no-m remut —
	50	Peironet, tu la-m saluda
		e Linhaure la-m salut !