Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

* Estudi introductori

* Davantal
* Aparat crític
* Notes
* Traduccions
* Imatges

 

Zenker, Rudolf. Zu Folquet von Romans und Folquet von Marseille. "Zeitschrift für Romanische Philologie", 21 (1897), pp. 335-352

Codi: 156,II Autor: Falquet de Romans Gènere: Preghiera Número: XIV

 

Senher dieusque fezist Adam

1 Senher dieus que fezist Adam
  ez assagiest la fe d'Abram
  e denhest penre carn e sanc
  per nos, tant fust umils e franc,
5 pueis lieurest ton cors a martire,
  don mos cors en pessan m'albire
  que trop fesist d'umilitat
  segon ta auta poestat,
  dieus Jhesum Crist, filhs de Maria,
10 senher, mostra·m la drecha via,
  e no i esgarda·lsmeus neletz,
  e retorna·m als camis dretz.
  Hueimai be·s tanh qu'ieu me descobra,
  tan ai estat en mal a obra;
15 tostemps amei gran avareza
  e tenc mon cor en cobezeza,
  voluntiers ajustiei vas me
  e non ges tot per bona fe;
  voluntiers amassei l'autrui
20 e non gardei ni qual ni cui;
  e fui tostemps de malenconi
  e mantinc obra de demoni,
  can me venc en cor que·m partis
  e que a tu, vers dieus, servis.
25 Peccatz m'azauta que·m refresca,
  que m'es pus dos que mels ni bresca
  e retorna·m al recalieu
  que m'es salvatje et esquieu;
  tan me sobra peccatz mortals,
30 si tu, vers dieus, doncs no m'en vals;
  tant es cozens lo mals que·m toca
  que no·l puesc comtar ab la boca,
  ni metje no m'en pot valer,
  si tu no·m vals per ton plazer.
35 Glorios dieus, per ta merce
  dressa ta cara devan me
  e remira lo greu trebalh
  c'aissi·m tensona e m'assalh;
  que·l mieu peccat no son per nombre,
40 per tal tem que la mortz m'encombre,
  que·l mieu peccat son massa trops
  e·l tieus cosselhs m'a mot gran obs.
  Gran merce·t clam com om vencutz,
  que m'aiut, dieus, per tas vertutz;
45 qu'en peccat soi natz e noiritz
  et en peccat ai tan dormitz
  c'a pena vei la clara lutz
  que·l tieus sanz esperitz m'adutz.
  En escur vauc com per tenebras,
50 malautes sui pus que de febras,
  en caitivier jac et en pena
  e tenc al col tan gran cadena
  que totz soi pesseiatz e frans,
  tan fort es dura e pezans.
55 Glorios dieus, senher del tro,
  si·t platz, deslieura·m de preiso;
  ab gran dolor t'apel e crit,
  senher, no·m metas en oblit.
  Oblidat m'as per ma folor,
60 car no·t servi coma senhor,
  e soi pus fregz que neus ni glas,
  can me parti del teu solas.
  Glorios dieus, dona·m calor
  e sen e forsa e vigor
65 e conoissensa e saber
  qu'ieu te serva a ton plazer.
  Senher dieus, fai nede mon cor
  de totas partz dins e defor
  de tota mala voluntat
70 e d'erguelh e de malvestat
  e retorna·m al tieu servizi
  e salva·m al jorn del juzizi.
  Glorios dieus, tramet me lum
  que·m get dels uels aquel mal fum,
75 aisi que sian bei e clar
  que no sian dur ni avar,
  e reconosca·ls tieus sendiers,
  c'aisi son plas e drechuriers;
  qu'ieu res no vei ni sai on so,
80 ans prenc lo mal e lais lo bo.
  Senher dieus, garda·m dels camis
  que la mortz troba tan mesquis,
  e de lur gran desaventura
  dels enemics que es tan dura.
85 Dieus, perdona me en ma vida
  totz mos peccatz e ma falhida,
  ans que la mortz me sobrevenga,
  can non poirai menar la lenga;
  car penedensa del adoncs
90 no val a l’arma .IIII. joncs.
  Ajuda·m, dieus, tost, no m'o trics,
  car totz mos mortals enemics
  n'aurian gaug senes acort,
  si·m podian lieurar a mort.
95 Senher dieus, mot m'o tenc a tala,
  car ieu non truep genh ni escala
  on te pogues venir denan,
  laisus on son ligaug e·l san.
  Dieus, tu que fist tan bei miracle,
100 met me el tieu sant abitacle;
  car totz mos cors e m'esperansa
  es en la tua piatansa;
  car pus greu comte que d'arena
  port de pecat sus en l’esquena;
105 qu'el mon no sai om tan deslieure
  pogues totz mos pecatz escrieure,
  mas tu, senher, vers dieus, que saps
  mos pessamens e totz mos abs,
  a tu non puesc esser selatz,
110 no cals fui, cals soi, cals ai estatz.
  Tant ai peccat que non sai nombre,
  si anc fui fols, aras soi, dombre;
  car pecatz m'a cubert e clos,
  de totas partz me tenon mors.
115 Dieus, dona·m genh co m'en partisca
  per so que·t laus e que·t grazisca;
  car tu iest dieus dos, amoros
  e senher dieustotz poderos.
  Verais dieus, dressa tas aurelhas,
120 enten mos clams e mas querelhas;
  aisi·t movrai tenson e guerra,
  de ginolhos, lo cap vas terra,
  las mas juntas e·l cap encli,
  tan tro·t prenda mercesde mi;
125 e lavarai soven ma cara,
  per tal que sia fresqu'e clara,
  ab l'aiga cauda de la fon
  que nais del cors laisus el fron;
  car lagremas e plans e plors
130 so son a l'arma frutz e flors.
  Senher dieus, en tu ai mos precs,
  en esta cocha no·m desnecs;
  ja soi ieu tos parens carnals
  e tos parens esperitals,
135 ieu soi tos filhs e tu mos paire,
  lo mieus senher e·l mieus salvaire;
  ieu soi tos filhs, tu mos parens,
  aias de mi bos chauzimens;
  car ieu soi ples de tot peccat
140 e tu, senher, d'umilitat;
  tu iest fort autzet ieu trop bas,
  car peccatz m'a vencut e las.
  Dels enemics me garda, senher,
  que·m volon dampnar e destrenher;
145 ampara·m, dieus, mos esperitz
  ans qu'en sia del tot partitz,
  e dona·m vida eternal
  el tieu regne celestial.
  Amen.

 

 

Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona.
Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal

UAI