Serra-Baldó, Alfons. Els trobadors. Barcelona: Barcino, 1934 (2a ed. 1998).

Codi: 070,044 Autor: Bernart de Ventadorn Gènere: Canso Número: VIII

 

Tant ai mo cor ple de joya

		[CANÇÓ]
I	1	Tant ai mo cor ple de joya,
		tot me desnatura.
		Flor blancha, vermelh’e groya
		me par la frejura,
	5	c’ab lo ven et ab la ploya
		me creis l’aventura,
		per que mos pretz mont’e poya
		e mos chans melhura.
		Tan ai al cor d’amor,
	10	de joi e de doussor,
		[per] que·l gels me sembla flor
		e la neus verdura.
II		Anar posc ses vestidura,
		nutz en ma chamiza,
	15	car fin’amors m’asegura
		de la freja biza.
		Mas es fols qui·s desmezura,
		e no·s te de guiza;
		per qu’eu ai pres de me cura,
	20	deis c’agui enquiza
		la plus bela, d’amor,
		don aten tan d’onor,
		car en loc de sa ricor
		no volh aver Piza.
III	25	De s’amistat me reciza!
		mas be n’ai fiansa,
		que sivals eu n’ai conquiza
		la bela semblansa;
		et ai ne, a ma deviza,
	30	tan de benanansa,
		que ja·l jorn que l’aurai viza,
		non aurai pezansa.
		Mo cor ai pres d’Amor,
		que l’esperitz lai cor,
	35	mas lo cors es sai, alhor,
		lonh de leis, en Fransa.
IV		Eu n’ai la bon’ esperansa;
		mas petit m’aonda,
		c’atressi·m ten en balansa
	40	com la naus en l’onda.
		Del mal pes que·m desenansa,
		no sai on m’esconda
		Tota noih me vir’e·m lansa
		de sobre l’esponda.
	45	Plus trac pena d’amor,
		de Tristan l’amador,
		que·n sofri manhta dolor
		per Izeut la blonda.
V		Ai Deus! Car no sui ironda,
	50	que voles per l’aire
		e vengues de noih prionda
		lai dins so repaire?
		Bona domna jauzionda,
		mor se·l vostr’amaire!
	55	Paor ai que·l cors me fonda,
		s’aissim dura gaire.
		Domna, per vostr’amor
		jonh las mas et ador!
		Gens cors ab frescha color,
	60	gran mal me faitz traire!
VI		Qu’el mon non a nul afaire
		don eu tan cossire,
		can de leis au re retraire,
		que mo cor no i vire
	65	e mo semblan no·m n’esclaire,
		que que·m n’aujat[z] dire,
		si c’ades vos er vejaire
		c’ai talan de rire.
		Tan l’am de bon’amor,
	70	que manhtas vetz en plor
		per o que melhor sabor
		m’en an li sospire.
VII		Messatgers, vai e cor,
		e di·m a la gensor
	75	la pena e la dolor
		que·n trac, e·l martire.
		(Text d’Appel)