Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910.

Codi: 242,005 Autor: Giraut de Bornelh Gènere: Canso Número: IX

 

Alegrar me volgr'en chantan

I	1	Alegrar me volgr’en chantan
		E chantar, per que m’alegres,
		E si d’un sol pauc m’aiudes
		Mos Bels-Senher, ai be talan
	5	Que ja per nauza ni per dan,
		Que·m cregues, no·m desconortes ;
		Qu’esters no·m fera fruchs ni flors
		Ni gens pascors
		Joi ni solatz.
	10	Mas valha·m chauzimens, si·lh platz
		Que m’aiut bona sospeissos,
		En un vers far que sia bos!
II		E pero ben a mais d’un an
		C’om me preiava qu’eu chantes,
	15	E fora bo que·m n’esforses,
		Si·m pogues paiar del mazan ;
		Mas volh que·l cor s’acort al chan
		E que la bocha rend’apres
		Dels bels dichs e dels fachs maiors
	20	Gratz e lauzors.
		Car si chantatz
		De tal que·us plass’e·us sofr’en patz
		Vostres precs ni vostras chansos,
		Trop l’eu eschai rics gazardos.
III	25	E sera·lh pretz, a mo semblan,
		Si vostre chans melhur’ades !
		E s’eu ja vis que melhures
		Lo meus, com for’a so coman
		Totztems mais, e si ja d’afan
	30	Que n’agues trach me corelhes,
		Totztems me defendes Amors
		De sas onors,
		E fos mostratz
		Com om fols e desmezuratz,
	35	De joi dezamparatz e blos,
		A cui no tanh’onors ni pros !
IV		Deus, com ? M’er anatz regaran,
		Si ja vira, qui m’agrades ?
		E no ges, per so qu’eu cudes
	40	Que nulha res m’abelis tan!
		Pro m’ave melhs que no deman. ―
		E com ? no m’o diras ? — Fols es !
		Ja saps tu d’aquests amadors
		Leus parladors
	45	Que lor foldatz,
		Can lor afars s’es aviatz,
		Lor tol plazers e dichs e dos
		E·ls mena trists e consiros.
V		Per qu’eu que no m’agrat d’enjan,
	50	No volgra c’altre m’ensenhes
		So que mo joi m’i destorbes ;
		Ans agr’ops que·m pares enan.
		E per so·m vauc sols alegran
		E consir cossi no trobes
	55	Conselh d’amics o de senhors
		Ni·m fos acors
		Sobretarzatz,
		E lonh me de mos plus privatz,
		Tan dopti que locs e sazos
	60	M’embles cal que mot perilhos.
VI		E no ges per so qu’eu soan
		Lor solatz e molt no prezes,
		S’auzes dire, que demandes
		A cels que venon ni que van,
	65	Tals novas en c’anes mesclan
		So que chascus no m’entendes ;
		Que per us prims entendedors
		Me tol paors
		E frevoltatz,
	70	Car no cut esser ben amatz,
		Mans gaps, mans dichs, mans fachs ginhos,
		Per qu’eu fora bautz e joios.
VII		Er diran tuch qu’eu dis ogan
		C’a tot ome que ben ames
	75	Agr’ops c’un bon amic trobes
		Tal en que no s’anes doptan ;
		Quez us no sap de que ni can
		Li er ops c’om lo conselhes.
		Per qu’eu dic c’als fis preiadors
	80	Es valedors
		Conselhs privatz ?
		Car greu er, si no·us engardatz
		Que l’us de totz tres companhos
		No·us sia mals et enoios.
VIII	85	Chascus se gart si, com eu fatz,
		Senher Sobre-Totz, que neis vos
		No sabetz cals s’es ma razos !
IX		Be leu man lai part los glotos
		O sai o lai o sus o jos.