Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910.

Code: 242,031 Auteur: Giraut de Bornelh Genre: Canso Numero: XLI

De chantar

I	1	De chantar
		Me for’entremes
		Pro vetz per cocha de solatz,
		S’eu vis que bos chans fos lauzatz;
	5	Pero, s’agues aiuda
		De razon o de druda
		Valen,
		Ges no·m defen
		Qu’eu no chantes enquera.
	10	Tan m’es esquiv’e fera
		La perd’e·l dans,
		Car aissi rema jois e chans
		E pretz e galaubia;
		Qu’er’apel’om folia,
	15	Si·m deport ni m’esjau ni chan
		E no fatz so que l’altre fan.
II		E no·m par
		C’om sia cortes
		Que tot jorn vol esser senatz.
	20	Be m’agrada bela foldatz,
		Lonhad’e retenguda,
		Si com tems e locs muda;
		Que·l sen
		Fai pareissen
	25	E l’enans’e l’esmera
		Qu’eu eis, que chan, l’esquera
		Per ver enans
		Que chantes, si jois fos afans
		Ni trebalhs cortezia.
	30	Ja Deus sos pros no sia,
		Qui laissa joi ni bel semblan
		Per malvestat ni per engan!
III		Oblidar
		Volgra, s’eu pogues,
	35	Mas no posc, so don sui iratz,
		Qu’er vei a las grans poestatz
		Laissar solatz e bruda,
		C’un’ampla recrezuda
		Perpren
	40	Que tol joven
		E l’enchauss’e l’esfera.
		Sapchatz qu’eu no cudera
		Fos en mil ans
		Tan abaissatz pretz ni bobans!
	45	Qu’eissa chavalaria
		Val menhs e drudaria,
		Pos gardet so pro ni so dan,
		No fetz mester de fin aman.
IV		Ges mudar
	50	No posc que no·m pes;
		Mas en aisso·m sui conortatz
		C’us messatgers ben ensenhatz
		M’a dich c’una·m saluda;
		Que m’a joia renduda,
	55	Car pren
		En chauzimen
		Mo chan! Qu’eu no chantera
		Per altra ni crezera
		Salutz ni mans;
	60	Mas d’aquesta serai comans,
		Tan volh sa senhoria.
		Pero s’a leis plazia
		Que poisses plus un pauc enan, ...
		Als no·lh quer ni plus no·lh deman.
V	65	A preiar
		L’agra, si·lh plagues,
		Pos per leis sui en joi tornatz,
		Que fos nostra bon’amistatz
		Per un amic saubuda;
	70	Que plus n’er chartenguda,
		Car l’en
		Dirai soven
		So don no m’alegrera,
		Mentre sols m’o celera.
	75	C’onors es grans
		E jois, can troba fis amans
		Ab cui solatz e ria,
		E car no pot quec dia
		Dir a s’amia so talan,
	80	Conve c’aia per cui lo·lh man.
VI		Be·m deu far
		Tan ma bona fes,
		Car anc no fui malveziatz,
		Car am fis e fis si’amatz
	85	E sia bevenguda!
		C’aital com l’ai volguda,
		Plazen,
		Conhd’e rien,
		L’am e tal com l’orera
	90	Que ja re no·i chamjera.
		Que·l bels semblans
		E·l cors adrechs e benestans
		Duchs de bela paria
		M’a mes en sa conhdia;
	95	Per qu’eu pren e lais e soan
		E m’enardisc e·m vauc doptan.
VII		Sapchatz qu’eu no creiria
		Nulh ome qu’el mon sia
		C’ades no·lh grazis en chantan
	100	Los dichs e·ls fachs, mas no sai can.
VIII		Los dichs li grazisc en chantan
		E·ls fachs sobre tot can venran!