Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910. Code: 242,040 Auteur: Giraut de Bornelh Genre: Canso Numero: XLVII Jois e chans I 1 Jois e chans E solatz E cortezia·m platz, Mas no m’es gen 5 Qu’ eu sols ab sen Chan ni m’esbaudei; C’a penas vei C’ab joi jocs m’i sostenha. Per que·m n’estranh 10 E pos que·m planh De l’un de mos senhors Que m’avia socors Ab joi cobrat promes. Mas l’esperans’e·l bes 15 E so de qu’eu plus valh Me fui fors de trebalh, Per que ma sospeissos Se vai viran Que m’er ab joi razos. II 20 E·l mazans Desreiatz Que s’er’en fol levatz Ira chazen, Car folamen 25 Enquer e domnei; C’oi no son trei Cui tan soven n’avenha Mals ses gazanh! E si remanh 30 Ab los fis amadors, Que, can eu·m cut alhors Virar on conquezes, E·m ditz ma bona fes E·m mostr’en so miralh 35 Que qui per falhir falh, Non es onors ni pros; Ans son dui dan E fora melhs c’us fos. III Mas tans dans 40 N’ai celatz De que·m fora clamatz; Mas no m’enten En clam soven Ni leu no desrei. 45 Tot ben abnei Qui ja·m ditz ni m’ensenha C’aissi·m gavanh; Car si sofranh Un lonc tems bon’amors 50 Als fis entendedors, Tot restaur’us mes, Per qu’eu — ni tu si·m eres? No n’ai cor que·m nualh Per una, si·s trassalh; 55 Ans serai vers e bos, C’anc ab engan No s’avenc amoros. IV Mas l’engans Es intratz 60 Que desreia d’ams latz Vilanamen, C’us a prezen Que bais ni manei No sec tornei 65 Ni no crida s’ensenha; Per que no·s tanh Que s’acompanh Domn’en cui es valors Ab tal, can l’aura sors, 70 Que ja mais no·n valgues. Be·n volgra conogues Ans c’ab lui s’agazalh Ni·lh do gans ni fermalh, Si n’er gens lo ressos; 75 Que gen mazan Sol om far de rics dos. V E si·l mans M’es tarzatz Que·m degr’esser mandatz 80 Et eu l’aten; Si tot ve len, No cut mal m’estei. Si be·n fadei E l’espers ja no venha, 85 Car be·n barganh, S’eu per estanh Do mon aur? Que folors, So trobam els auctors, Aiud’a mantas res. 90 Mas er’an gran mal pres Joias e demoralh, Pos se fetz d’altre talh Domneis, e fo sazos Que per un gan 95 Er’om bautz e joios. VI Et es grans Frevoltatz C’om ben am dezamatz, Ses jauzimen, 100 Per tal conven Que cilh senhorei Cui re no grei, S’i es secs coma lenha, E cals que·s lanh, 105 Ilh jass’ e·s banh E gense sas colors E lui crescha dolors Qu’es enlatz et espres! Ges amors mais no·lh pes; 110 No m’es vis ben egalh C’om dezir e badalh E viva consiros E qu’ela chan D’altrui dolsas chansos. VII 115 Mas eu, qui que·s cridalh, No·m part de l’assenalh, Don for’alques joios, Si·l trachs d’antan No s’avengues en dos. VIII 120 A Deu coman Mo Sobre-Totz, Joios. IX E plagra·m c’ab lui fos.
Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910.
Code: 242,040 Auteur: Giraut de Bornelh Genre: Canso Numero: XLVII
Jois e chans
Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona. Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal