Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910.

Code: 242,069=012a,001 Auteur: Giraut de Bornelh , Alamanda Genre: Tenson fictive Numero: LVII

Si·us quer conselh, bel' ami' Alamanda

I	1	‚Si·us quer conselh, bel’ami’Alamanda,
		No·l me vedetz, c’om cochatz lo·us demanda;
		Que so m’a dich vostra domna truanda
		Que lonh sui fors issitz de sa comanda
	5	Que so que·m det m’estrai er’e·m desmanda.
		Que·m conselhatz?
		C’a pauc lo cor dins d’ira no m’abranda,
		Tan fort en sui iratz.‘
II		„Per Deu, Giraut, ges aissi tot a randa
	10	Volers d’amic no·s fai ni no·s garanda;
		Car si l’us falh, l’altre conve que blanda
		Que lor destrics no crescha ni s’espanda.
		Pero si·us ditz d’alt poi que sia landa,
		Vos la·n crezatz,
	15	E plassa vos lo bes e·l mals que·us manda;
		C’aissi seretz amatz.“
III		‚No posc mudar que contr’orgolh no gronda,
		Ja siatz vos, donzela, bel’e blonda.
		Pauc d’ira·us notz e paucs jois vos aonda;
	20	Mas ges no n’etz primera ni segonda!
		Et eu que tem d’est’ira que·m confonda,
		Que m’en lauzatz,
		Si·m tem perir, que·m traia plus vas l’onda?
		Mal cut que·m chabdelatz!‘
IV	25	„Si m’enqueretz d’aital razo preonda,
		Per Deu, Giraut, no sai com vos responda;
		Pero, si·us par c’ab pauc fos jauzionda,
		Mais volh pelar mo prat c’altre·l me tonda.
		E s’e·us er’oi del plach far dezironda,
	30	Ja l’encerchatz
		Com so bo cor vos esdui’e’us resconda;
		Be par com n’etz cochatz!“
V		‚Donzel’, oimais no siatz trop parlera!
		S’ilh m’a mentit mais de cen vetz primera,
	35	Cudatz vos donc que totztems l’o sofera?
		Semblaria c’o fezes per nescera
		D’altr’amistat. — Er’ai talan que·us fera,
		Si no·us chalatz!
		Melhor conselh dera na Berengera
	40	Que vos no me donatz.‘
VI		„L’ora vei eu, Giraut, qu’ela·us o mera,
		Car l’apeletz chamjairitz ni leugera;
		Per so cudatz que del plach vos enquera?
		Mas no cut ges que sia tan manera;
	45	Ans er oimais sa promessa derrera,
		Que que·us diatz,
		Si s’en destrenh tan que ja vos ofera
		Treva ni fi ni patz.“
VII		‚Bela, per Deu, no perda vostr’aiuda,
	50	Car be sabetz com me fo convenguda.
		S’eu m’ai falhit per l’ira c’ai aguda,
		No·m tenha dan; s’anc sentitz com leu muda
		Cor d’amador, ami’, e s’anc fotz druda,
		Del plach pensatz;
	55	Que be vos dic: Mortz sui, si l’ai perduda,
		Mas no l’o descobratz!‘
VIII		„Senher Giraut, ja n’agr’eu fi volguda,
		Mas ela·m ditz c’a drech s’es irascuda,
		C’altra·n preietz com fols, tot a saubuda,
	60	Que no la val, ni vestida ni nuda.
		No fara donc, si no·us gic, que vencuda,
		S’altra·n preiatz?
		Be·us en valrai, ja l’ai’eu mantenguda,
		Si mais no·us i mesclatz.“
IX	65	‚Bela, per Deu, si d’ela n’etz crezuda,
		Per me lo·lh afiatz!‘
X		„Ben o farai; mas can vos er renduda
		S’amors, no la·us tolhatz!“