Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

* Introduction
* Notice Bibliographique
* Vocabulaire
* Observations

* Présentation
* Bibliographie
* Témoignage
* Appareil critique
* Notes
* Traductions
* Images

Oroz Arizcuren, Francisco J. La lírica religiosa en la literatura provenzal antigua. Pamplona: Excma. Diputación Foral de Navarra - Institución Príncipe de Viana, 1972.

Edición crítica, traducción, notas y glosario. Versión revisada para Corpus des Troubadours, 2011.

Code: 057,001 Auteur: Bernart d'Auriac Genre: Chanson religieuse Numero: V

Be volria de la mellor

I 1
Be volria de la mellor
   
de totas far chanso plazen,
  3
quar d’autra chantar non enten
   
mas de la verge de doussor;
   
qu’estiers non puesc mielhs mos bons motz despendre
  6
qu’en la doussa dona de paradis
   
on Dieus pauzet totz los bes e·ls assis;
    per qu’ieu li prec que·l plassa mon chant prendre.
     
II 9
Aitant, ses plus, viu ad honor
   
totz hom quant ama coralmen
   
aquesta dona d’onramen
  12
e met son temps en sa lauzor;
   
quar ela·n pot mout bon guizardon rendre:
   
que nom es ioys, plazer[s], solatz ni ris
  15
que non agues totz hom que la servis
    e qu’en s’amor totz temps volgues entendre.
     
III  
S’om pogues partir de follor
  18
e de malvays entendemen
   
son cor, e servis leyalmen
   
la maire de nostre senhor,
  21
e no volgues Dieu tan soven offendre
   
ni ves lo mon tan fort estar aclis,
   
ia fals’amors non l’agr’aissi conquis
  24 que·l fezes tan sos avols dons atendre.
     
IV  
Nulhs hom no val ni a valor
   
si non lauza la plus valen,
  27
la maire de Dieu, doussamen,
   
per cuy se salvon peccador.
   
Quar en lieys son totz bos ayps, ses contendr’e
  30
la mieller es que anc fos ni hom vis;
   
tant fon lo pretz dels sieus bes ricx e fis
    per que Dieus volc en lieys per nos dessendre.
     
V 33
Mout hi fes gran a nos amor
   
Dieus quan venc en lieys humilmen
   
per delir nostre fallimen
  36
e per portar nostra dolor,
   
e s’en laysset als sieus trahir e vendre,
   
et ab sa mort la nostra mort aucis.
  39
Mort eravam tug, si Dieus no muris;
    per qu’a luy plac son cors en crotz estendre.

 

 

Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona.
Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal

UAI