De Bartholomaeis, Vincenzo. Poesie provenzali storiche relative all'Italia. Volume primo con ventiquattro silografie. Roma: Tipografia del Senato, 1931

[CdT en procés d'incorporació]

Code: 366,029 Auteur: Peirol Genre: Tenso Numero: VIII

Quant Amors trobet partit

I	1	Quant Amors trobet partit
		Mon cor de son pessamen,
		D’una tenson m’asalhit,
		E podetz auzir comen:
	5	«Amix Peirols, malamen
		Vos anatz de mi lunhan;
		E pus e mi ni en chan
		Non er vostr’ entencios,
		Diguatz: pueys que valretz vos?»
II	10	«Amors, tan vos ai servit,
		E nulhs pechatz nous en pren,
		E vos sabetz quan petit
		N’ai avut de jauzimen;
		Nous ochaiso de nien
	15	Sol quem fassatz derenan
		Bona patz; qu’als nous deman;
		Que nulhs autres guazardos
		No m’en pot esser tan bos».
III		«Peirols, metetz en oblit
	20	La bona domna valen
		Que tan gent vos aculhit
		E tan amorozamen
		Tot per mon comandamen?
		Trop avetz leugier talan!
	25	E nous era ges semblan;
		Tan guays e tan amoros
		Eratz en vostras chansos!»
		«Amors, ancmais no falhit,
		Mas ar falh forsadamen;
	30	E prec Dieu Jhesu quem guit
		E que trameta breumen
		Entrels reys acordamen;
		Quel socors vai trop tarzan,
		Et auria mestier gran
	35	Quel Marques valens e pros
		N’agues mais de companhos».
V		«Peirols, Turc ni Arabit
		Ges, per vostr’ envazimen,
		No laissaran Tor Davit;
	40	Bon cosselh vos don e gen:
		Amatz e chantatz soven;
		Iretz vos, el rey noi van?
		Vejatz las guerras que fan;
		Et esguardatz dels baros
	45	Cossi trobon ochaizos».
VI		«Amors, si li rey noi van,
		Del Dalfi vos dic aitan:
		Ja per guerra ni per vos
		No remanra, tant es pros».
VII	50	«Peirols, maint amic partran
		De lurs amiguas ploran,
		Que, si Saladis no fos,
		Sai remazeran joios».