Bertoni, Giulio. I trovatori minori di Genova. Dresden: Gesellschaft für Romanische Literatur, 1903

Code: 107,001 Auteur: Calega Panzan Genre: Sirventes Numero: XV

Ar es sazos c'om si deu alegrar

I	1	Ar es sazos c'om si deu alegrar,
		e fals clergue plagner lur caimen
		e lur orgueill, q'a durat lonjamen,
		e lur enjan e lur fals predicar.
	5	Ai, desleial! Toscan'e Lombardia
		fais pecejar e nous cal de Suria:
		treg'aves lai ab Turcs et ab Persanz
		per aucir sai Frances et Alamanz!
II		Qi sap mentir o falsamen parlar
	10	o sap d'enjan e de galiamen,
		aqel es faitz legatz tot mantenen,
		e s'ieu dic ver als Cremones ben par:
		mas lur trafecs e lur granz tricharia,
		an fag lur cors, segon la profecia,
	15	qe Dieus non vol plus sufrir lur enjanz,
		e dels Frances vol baissar lor bobanz.
III		Qi vol aucir o qi viu de raubar
		e tost e lieu pot aver salvamen,
		sol veng'aucir de crestians [un cen];
	20	e qis volgues d'aucir mil esforzar
		em paradis en l'auzor luec seria.
		Ai, clergue fals! Laissat aves la via
		els mandamenz qe Dieus fes purs e sanz
		e Moyzes cant escrius los comanz.
IV	25	Si Saintz Bernartz fos en vid', alegrar
		si pogra tost e complir son talen,
		e la gleiza el primier estamen
		de paupertat vezer e refuzar
		las vanitatz, si con el tems fazia
	30	de Saint Peire, qi los contragz gueria
		e pescava armas, e non bezanz,
		e soanet delieg e pres afanz.
V		Al rei Carle degra tostemps membrar
		con el fon pres ab son frair'eisamen
	35	per Serrazis, e trobet chauzimen
		assas meillor qe non pogron trobar
		a Saint Eler, qil forfait non avia,
		li Cristian, ailas! q'en un sol dia
		pezejeron Frances petitz e granz,
	40	ni la maire salvet neis sos enfanz.
VI		Son compaire a laissat perjurar,
		l'arcivesque, d'un auzor sagramen,
		el senescalc qi juret falsamen
		l'arma del rei per los comtes salvar,
	45	qi son desfait a tort e a feunia.
		Ai, con es fols qis met en sa bailia!
		per qe prec Dieu q'aital rei dezenanz
		qe non tenc fes, pos ac passatz VII anz.
VII		Si Don Enrica volgues lo sieu cobrar
	50	del rei Carle, prestes lil remanen,
		e pois fora pagatz de bel nien,
		qel comte fei de Flandres aquitar,
		qant ac vencut, d'ufan'e de bauzia,
		qe d'autr'aver sai qe non pagarla,
	55	q'escars fo coms e reis cobes dos tanz,
		e non preza tot lo mon sol dos ganz.
VIII		Grecs ni Latis non pot ab lui trobar
		trega ni paz, mas li can descrezen
		de Nucheira l'agron a lur talen,
	60	e podon be Bafumet aut cridar,
		qar jes de Dieu ni de sancta Maria
		no i a mostier, qe non o suffriria
		l'apostolis, q'a mes en gran balanz
		la fe de Dieu, don sui meravillanz.
IX	65	L'aut rei Conrat qi ven per castiar
		los fals pastors e liurar a turmen
		q'an laissat Dieu per aur e per argen
		e qi del tort fan dreit, qils vol pagar,
		mantengua Dieus, e lur gran simonia
	70	confond'en brieu, si q'en la segnoria
		torne del rei los desleials trafanz,
		e qe vencut fassan totz sos comanz.
X		Si Don Enrics fo traitz per clercia
		ni per Frances chiflatz, ben si deuria
	75	venjar d'amdos e non esser duptanz
		de baissar els e lur faitz mal estanz.
XI		Lo rei Conrat e sa gran baronia
		e Gibelis e Veron'e Pavia
		mantenga Dieus, e Frances e Normanz
	80	met' al desotz e clergues malananz.