Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

* Introduction
* Notice Bibliographique

* Présentation
* Bibliographie
* Notes
* Traductions
* Images

Serra-Baldó, Alfons. Els trobadors. Barcelona: Barcino, 1934 (2a ed. 1998).

Code: 070,044 Auteur: Bernart de Ventadorn Genre: Canso Numero: VIII

Tant ai mo cor ple de joya

   
[CANÇÓ]
     
I
1
Tant ai mo cor ple de joya,
   
tot me desnatura.
   
Flor blancha, vermelh’e groya
   
me par la frejura,
 
5
c’ab lo ven et ab la ploya
   
me creis l’aventura,
   
per que mos pretz mont’e poya
   
e mos chans melhura.
   
     Tan ai al cor d’amor,
 
10
     de joi e de doussor,
   
[per] que·l gels me sembla flor
   
e la neus verdura.
     
II
 
Anar posc ses vestidura,
   
nutz en ma chamiza,
 
15
car fin’amors m’asegura
   
de la freja biza. 
   
Mas es fols qui·s desmezura,
   
e no·s te de guiza;
   
per qu’eu ai pres de me cura,
 
20
deis c’agui enquiza
   
     la plus bela, d’amor,
   
     don aten tan d’onor,
   
car en loc de sa ricor
   
no volh aver Piza. 
     
III
25
De s’amistat me reciza!
   
mas be n’ai fiansa,
   
que sivals eu n’ai conquiza
   
la bela semblansa;
   
et ai ne, a ma deviza,
 
30
tan de benanansa,
   
que ja·l jorn que l’aurai viza,
   
non aurai pezansa.
   
     Mo cor ai pres d’Amor,
   
     que l’esperitz lai cor,
 
35
mas lo cors es sai, alhor,
   
lonh de leis, en Fransa.
     
IV
 
Eu n’ai la bon’ esperansa;
   
mas petit m’aonda,
   
c’atressi·m ten en balansa
 
40
com la naus en l’onda.
   
Del mal pes que·m desenansa,
   
no sai on m’esconda
   
Tota noih me vir’e·m lansa
   
de sobre l’esponda.
 
45
     Plus trac pena d’amor,
   
     de Tristan l’amador,
   
que·n sofri manhta dolor
   
per Izeut la blonda.
     
V
 
Ai Deus! Car no sui ironda,
 
50
que voles per l’aire
   
e vengues de noih prionda
   
lai dins so repaire?
   
Bona domna jauzionda,
   
mor se·l vostr’amaire!
 
55
Paor ai que·l cors me fonda,
   
s’aissim dura gaire.
   
     Domna, per vostr’amor
   
     jonh las mas et ador!
   
Gens cors ab frescha color,
 
60
gran mal me faitz traire!
     
VI
 
Qu’el mon non a nul afaire
   
don eu tan cossire,
   
can de leis au re retraire,
   
que mo cor no i vire
 
65
e mo semblan no·m n’esclaire,
   
que que·m n’aujat[z] dire,
   
si c’ades vos er vejaire
   
c’ai talan de rire.
   
     Tan l’am de bon’amor,
 
70
     que manhtas vetz en plor
   
per o que melhor sabor
   
m’en an li sospire.
     
VII
 
     Messatgers, vai e cor,
   
     e di·m a la gensor
 
75
la pena e la dolor
   
que·n trac, e·l martire.
     
   
(Text d’Appel)

 

 

Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona.
Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal

UAI