Serra-Baldó, Alfons. Els trobadors. Barcelona: Barcino, 1934 (2a ed. 1998).

Code: 242,044 Auteur: Giraut de Bornelh Genre: Pastorela Numero: XXVI

L'altrer, lo primer jorn d'aost

		[PASTOREL·LA]
I	1	L’altrer, lo primer jorn d’aost,
		vinc en Proensa part Alest
		e chavalchav’ab semblan mest,
		qu’ira·m tenia sobrera,
	5	can auzi d’una bergera
		lo chan jost’un plaissaditz,
		e, car fo suaus lo critz,
		don retenti la ribera,
		volsi·m lai totz esbaitz
	10	on amassava falguera.
II		E si tot s’avia pel brost
		estrecha·lh gonela que vest,
		ans que li demandes: —D’on est?—,
		ela·m tenc a l’estribera;
	15	pois me dis: —Per cal dressera
		venguetz ni don etz issitz?
		Ja·m sembla siatz marritz;
		no m’aiatz per trop parlera,
		que, car etz sols escharitz,
	20	ai be drech que vos enquera.
III		—Toza, be·us dirai, can que cost,
		pos tan gen m’[en] avetz enquist,
		cals aventura·m mena trist:
		de bon’aimi’ai nescera
	25	que fos fin’e vertadera;
		qu’era me sui departitz
		d’una fals’ abetairitz
		que·m fa chamjar me charrera
		e fora·m chabdels e guitz,
	30	si no fos tan volatera.
IV		—Senher franc, ja, qui que s’ajost
		ab rich’amor, non er, per Crist,
		si tot s’a pron auzit ni vist,
		ses clam; c’una chavalera
	35	vol be c’om en fachs li mera
		sos bes e·l mals si’oblitz.
		C’ades no·n siatz garnitz,
		tornara·us d’altra manera;
		qu’estas altras chamjairitz
	40	segon tost altra charrera.
V		—Toza, Deus volha qu’el’angost
		del mal que tanta pena·m bast
		e perda·l dormir e·l depast;
		mas vos ab la tencha nera
	45	no crezatz qu’eu plus vos quera!
		Per so car gen m’acolhitz,
		vos serai francs e chauzitz,
		car cove qu’e·us en refera
		merces, car no·us en fugitz;
	50	c’a lonh m’avizetz primera.
VI		—Senher, be m’agr’obs drutz que·m sost
		de fach qu’enquera loc no·n tast,
		que·l cors ai pauc e de sen chast,
		si be·us me fatz prezentera,
	55	pos cut segon ma paubrera
		que·m sia datz bos maritz;
		mas car tan pauc m’enqueritz,
		farai d’aitan que leugera
		c’ab fis sagramens plevitz
	60	auretz m’amistat entera.
VII		—Toza, be·n fora garitz,
		mas tan es ferma·lh razitz
		que mou d’eslais part Lobera;
		que·l mals, pos s’es adormitz,
	65	ai paor que peitz me fera.
VIII		—Senher, ges non etz arditz,
		car del mal que·us esfugitz
		temetz que pois vos enquera;
		mas pos tan m’etz abelitz,
	70	sojornem en est’ombrera.
IX		—Toza, N’Escharonh’es guitz
		de pretz, que·m det, companhera
		cortez’e fin’amairitz,
		per que·l mals me fug a tera.
X	75	—Senher, un pauc etz falhitz,
		qu’era d’altra companhera
		parletz, que fossetz aizitz,
		si tot s’es plus ufanera!
		(Text de Kolsen)