Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910. Code: 242,078 Auteur: Giraut de Bornelh Genre: Canso Numero: XXXV Totztems me sol Plus jois plazer I 1 Totztems me sol Plus jois plazer En abril, can s’afrancha l’ans E can se raman eis verjans Las flors e la folha se nais 5 E·lh gen deport d’auzels els plais Mostro·m a far Un cortes vers per conortar Pretz e joven. E ges per so, si be·m ve len, 10 Pois no mesfai, Car tot can ren fin amic jai Ni don’a chan pretz ni valor Trop en mo cor, s’aissi m’eschai Com esper de mo Bel-Senhor. II 15 Qu’era si·m col Ses malsaber Mo solatz ni l’es bels mos chans, Tot so que m’era mals e dans M’er jauzimens e l’ira jais E desque vas mos precs s’afrais, 20 Pro·m dei cudar, Que be·m sai chauzir e gardar De falhimen, Del seu adrech cors avinen Cortes e gai 25 Que·m lonh de trebalh e d’esmai ; C’aissi conve de bo senhor. Desque·ls seus leva ni refai, C’o tenha tan que n’ai’onor. III E s’aissi·m vol- gues retener 30 Que no·m poscha nozer engans, Pos de sai s’afina l’us pans, De l’altre pens que no s’abais ; C’aissi·lh serai fis e verais C’ochaizonar 35 No cut que·m posch’en ben-amar A mo viven Ni de negu galiamen ; Que leu dechai L’amistatz e torn’ en afrai 40 De cels que son galiador, E per pauc de meschap trasvai Amors d’amic e de senhor. IV Mas no me dol D’altrui temer Ni·m clam dels altrui dezenans ; 45 Qu’er’ai d’Amor las merces grans E plus de joi c’anc non aic mais ; E s’anc re·m falhi ni m’estrais Ni·m fetz semblar Vera la faula de Bretmar, 50 Tot bonamen Li fenisc e·l greu tormen Qu’era penrai De la malanansa de lai ; Si Deus me salva Mo-Senhor, 55 Ai tal gazardo com s’eschai, Si fos de plus fin amador. V So que m’en sol Es plus de ver, Car no m’en ve salutz ni mans ; C’aissi conve de fis amans 60 Que l’us, per si l’altre sia gais E que l’us, si l’altre s’irais, No·s pens venjar Ni no deu sa colpa celar. Que doblamen 65 Meschaba qui so tort defen E no·s n’estrai, Per qu’eu, si posc, me gardarai Que per ira ni per folor No fassa mo bo sen savai 70 Don perda·l joi de Mo-Senhor. VI C’ab prim lassol Me pot tener — D’aisso·m van eu e m’en bobans, Que que·s dia l’us dels Bertrans —, Ab que no·n volva ni·n biais ; 75 Que la bona speransa·m pais E·m fai laissar Mantas res de que·m solh clamar E no m’enten En aital va domneiamen, 80 Que ven e vai, Que ja per re no me partrai Del servizi de Mo-Senhor Ni eu, si posc, ja non aurai Fals cor trafa ni trichador. VII 85 E no me col Per remaner La melher e la plus Que la serf ab cor en balans On ja nuls pros drutz ni savais Loc non aura c’abras ni bais, 90 E pos trobar No·lh poiria semblan ni par Mon escien, Iria la foldat queren Qu’eu no querrai, 95 Ans vos dic be que remanrai. Si sobre totz, non er ans lor Que la grans benanansa·m fai Fin e segur de bo senhor ? VIII E, pos mos Sobre-Totz s’atrai 100 Vas una domna, l’a senhor Cui prei’e prez’, e prezarai Que sols aia fizel senhor ?
Kolsen, Adolf. Sämtliche Lieder des Trobadors Giraut de Bornelh. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1910.
Code: 242,078 Auteur: Giraut de Bornelh Genre: Canso Numero: XXXV
Totztems me sol Plus jois plazer
Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona. Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal