Del Monte, Alberto. Peire d'Alvernha, Liriche. Torino: Loescher-Chiantore, 1955.

Codi: 323,008 Autor: Peire d'Alvernha Gènere: Vers Número: XIV

 

Belh m'es qui a son bon sen

I	1	Belh m’es qui a son bon sen
		qu’en bona cort lo prezen,
		q’us bes ab autre s’enansa
		e ricx mestiers conogutz,
	5	lai on pus es mentaugutz,
		val mais qu’a la comensansa.
II		Doncx aissi·m dei far parven,
		ieu que venc novellamen,
		e mostrar en detriansa
	10	lo saber que·m n’es cregutz,
		quar qui vas dos loc s’esdutz
		leu l’en sort grans alegransa.
III		Per que d’est comte aten
		de Barsalon’ un don gen,
	15	que pro·m fass’ e lhuy onransa;
		e cre, si de dar non dutz,
		qu’en sa cort, on suy vengutz,
		es fams e vera mermansa.
IV		De baron m’es avinen
	20	qu’a verguonhos pessamen;
		tals o conoys que romansa:
		ans que s’en leu mager brutz,
		aitals afars trop saubutz
		non es grans mas per semblansa.
V	25	Ara·us es ops, e non len,
		efforsar contra joven,
		qu’us encombriers vos sobransa
		de sai, on lo solelh lutz,
		en que seretz deceubutz,
	30	s’acortz no ven deves Fransa.
VI		Qu’ab un iovencel valen
		avetz lai guerr’e conten,
		tal que fier si de sa lansa,
		que d’aquelhs Engles coütz
	35	ni dels vostres esternutz
		non a paor ni duptansa.
VII		Lai es lo vers remazutz
		on espazas sobr’escutz
		penran del forfag venjansa.