Bec, Pierre. Burlesque et obscénité chez les troubadours. Pour une approche du contre-texte médiéval. Paris: Stock, 1984.

Codi: 332,001 Autor: Peire de Bussignac Gènere: Sirventes Número: X

 

Quan lo dous temps d'abril

I	1	Quan lo dous temps d'abril
		Fa'ls arbres secs fulhar,
		E'ls auzelhs mutz cantar
		Quascun en son latí,
	5	Ben vòlgr' aver en mi
		Poder de tal trobar,
		Cum pogués castiar
		Las dòmnas de falhir,
		Que mals ni dans
	10	No m'en pogués venir.
II		Qu'ieu cugiei entre mil
		Una lïal trobar,
		Tan cujava cercar ;
		Totas an un trahí
	15	E fan o atressí
		Co'l laire al bendar,
		Que demanda son par
		Per sas antas sofrir,
		Per que’l mazans
	20	Totz sobre lui no's vir.
III		Tant an prim e subtil
		Lur còr per enganar,
		Qu'una non pòt estar
		Que sa par non galí ;
	25	Pueis s'en gab'e s'en ri,
		Quan la ve folejar ;
		Et qui d'autrui afar
		Si sap tan gent formir,
		Ben es semblans
	30	Que'l sieu sapch' enantir.
IV		E celha que del fil
		A sos òps no pòt far,
		Ad autra en fai filar ;
		E ja pejor matí
	35	No' us cal de mal vezí ;
		Que çò qu'avètz plus car
		Vos faràn azirar,
		E tal ren abelhir
		Que de mil ans
	40	No vos poiretz jauzir.
V		Si las tenètz tan vil
		Que las vulhatz blasmar,
		Sempre' us iràn jurar,
		Sobre las dens N' Arpí,
	45	Que çò qu'òm ditz que vi
		No's fai a consirar ;
		E saubràn vos pagar
		Tan gent ab lur mentir,
		De lurs enjans
	50	Nulhs òm no's pòt gandir.
VI		Qui en lòc feminil
		Cuja feutat trobar
		Ben fai a castiar ;
		Qu'ieu dic qu'en loc caní
	55	Vai ben cercar saï ;
		E qui vòl comandar
		Al milan ni bailar
		Sos poletz per noirir,
		La us dels grans
	60	No'm don pòis per raustir.
VII		Anc Rainartz d'Isengri
		No's saup tan gent venjar,
		Quan lo fetz escorjar,
		E' il det per escarnir
	65	Capèl e gans,
		Com ieu fas quan m'azir.
VIII		Dònas, pòis castiar
		No' us voletz de falhir,
		Amtas e dans
	70	Vos n'avén a sufrir.