Bec, Pierre. Burlesque et obscénité chez les troubadours. Pour une approche du contre-texte médiéval. Paris: Stock, 1984.

Codi: 082,013 Autor: Bertran Carbonel Gènere: Tenson fictive Número: XV

 

Roncin, cent vetz m'avètz fach penedir

I	1	Roncin, cent vetz m'avètz fach penedir
		Car anc comprièi vostre còrs flac malvais,
		Qu'ie'us vei fòrtmen dels pès entreferir
		E cascun jorn maigriar adès mais ;
	5	E pòs èrba qu'ie'us don no'us dona grais
		Nie'us engroissatz, nie'us n'aplana s'esquina,
		Ieu vos vendrai, vos seretz gras e gais,
		Mens de captal, ans qu'ieu n'aja taïna.
II		— Amics Bertran Carbonèl, ie'us aug dir
	10	Que ses manjar fòrt petit fan li cais,
		E mens las dentz ; mais vos puesc garentir
		Que si'm davatz d'èrba la nuech dètz fais,
		Ses civada non seria doais,
		Denfra dos ans non auria fòrça fina
	15	Plus qu'òm ses pan fòrtz ni sans non èr mais ;
		Viu ses òrdi, e mostr'o ben m'orina.
III		— N'aul roncinàs flac, ieu vos aug mentir,
		Que Maria, Aines et Alazais,
		Mas sirventas, — non te'n pòdes esdir —
	20	Vènon la nuech per tu servir, putnais.
		Que quères plus ? L'un' escoba ton ais
		L'autra fai lum, l'autra ti fai jazina,
		Pueis ti dona, coa-tòrt, flac savais,
		De civada ben lo quart d'un' esmina.
IV	25	— Als nèscis par, que sabon gent cubrir
		Las mensongas, que non i aga bïais.
		Bertran, per cèrt puesc jurar e plevir
		Que vers non es ni òms non ièst verais ;
		Ben as fama que plus lïals non pais,
	30	Mas qui o ditz ben non sent ta traïna,
		Que çaïns n'a una vielha carcais
		Que li fas dir : « Ai ! Ai ! [ai !], Don, m'esquina ! »
V		— Per Dieu ! mòrt ièst, res non ti pòt garir
		Fals rocinàs, qu'ueimais ti don mastais
	35	Ni rïalgar, e vòs o esbrugir
		Non faças ja, que si mos còrs s'irais,
		Ja'l sotveguier ni'l jutge del palais
		Non ti valràn, ni vezin ni vezina,
		Qu'amb mon bordon adès mòrt non ti lais,
	40	Pos de mentir ta golassa non fina.
VI		— Tan gran fam ai que mais vuelh tròp morir,
		Bertran, qu'estar en dolor ni'n pantais ;
		E pòs ti platz, per Dieu, vuelhas m'auzir,
		Qu'ieu non soi ges dels moines de Cambrais,
	45	Mos dejunes mi dona gran abais.
		Ai ! San Romieu ! S'ieu fos bona galina,
		De vos l'agra ! Anc nulh jorn non mi plais,
		Sénher, de vos, tant avètz valor fina.
VII		— Si per l'amor non fos dòmna Saurina
	50	Que mi prèga que li ti prèst, putnais,
		Non mi dèra de tu mais ataïna.
VIII		— D'aiçò ai gaug, car d'aquí a Messina
		Plus pro dòmna ni plus valen non pais ;
		E non en get duquessa ni regina.