Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

* Estudi introductori

* Davantal
* Testimonis
* Aparat crític
* Imatges

 

Appel, Carl. Poésies provençales inédites tirées des manuscrits d’Italie. "Revue des langues romanes", 34 (1890), pp. 5-35

Codi: 443,004 Autor: Torcafol Gènere: Sirventes Número: [VI]

 

Mos Comunals fai ben parer

I 1 Mos Comunals fai ben parer
    que, si el pogues dir ni far
    causa que·m degues enoiar,
    ill en faria son poder;
  5 mas paubrieira e veillencs l'assaill
    e poders e iovenz li faill,
    per qu'als guerriers non fai paor;
    e non a amic ni seignor
    que no·l teingna per enoios
  10 mas tant quant ditz nostras tensos.
     
II   E s'ieu lo voill ben dechazer,
    que·l vuoilla tolre mon chantar,
    ia non er qui·l don a maniar
    ni·l voilla albergar un ser;
  15 per que metrai·l chan dinz seraill,
    per qu'el sovent trembl'e badaill;
    que laverchiera de sa oissor
    vendet, dont son gai maint pastor.
    car lai vivi, ah sos lairos
  20 emblan las fedas e·ls moutos.
     
III   Anc ab armas non saup valer
    hom meinz, tant se·n volgues lauzar,
    ni als guerriers, mas ab parlar,
    no saup hom meinz de dan tener;
  25 mas sovent mou guerra et assaill
    a cels que an croz e sonaill,
    don mil monge dinz refeitor
    pregan plorant nostre seingnor
    qu'en Pons-tortz e'n Sainz-Laurenz fos
  30 si cum es, viellz e soffraitos.
     
IV   Leiautat sol molt mantener
    e falsetat totz temps blasmar,
    mas al tornell la·i vim laissar
    e del tot metre e non caler;
  35 per que ditz lo pair d'en Eraill
    que home qui nafre ni taill
    ni prenda son lige seingnor
    ni que·l toilla castel ni tor,
    no·l deu mantener nuls hom bos,
  40 per qu'el no·l mante ni'n Randos.
     
V   Ja nuill marit non cal temer
    de lui ni sa moiller gardar,
    anz lo po laissar domneiar
    et estar ab leis a lezer;
  45 que quals que·l debois ni·ll entaill,
    deboissar lo po d'aital taill:
    ses pel, ses carn e ses color
    e ses ioven et ses vigor;
    e d'ome qu'es d'aitals faichos,
  50 non deu esser maritz gelos.

 

 

Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona.
Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal

UAI