Corpus des Troubadours

Oroz Arizcuren, Francisco J. La lírica religiosa en la literatura provenzal antigua. Pamplona: Excma. Diputación Foral de Navarra - Institución Príncipe de Viana, 1972.

Edición crítica, traducción, notas y glosario. Versión revisada para Corpus des Troubadours, 2011.

I	1	Jesus Cristz per sa merce
		m’a faig tan d’onranza,
	3	er quant mortz mi ten al fre,
		que·m sembla pesanza
		viur’en est segle venal,
	6	desleial,
		on reignon trastuit li mal;
		per qu’eu grazisc merceian
	9	la volontat e·l talan
		que per sos plazers me guida,
		e prec lo que no m’ublida.

II	12	D’aitan qu’eu no·i truep merce,
		anz qu’aia venianza
		del mal qu’eu ai faig ancse;
	15	qu’estiers ai certanza
		qu’eu aurai pen’eternal,
		enfernal:
	18	tal son fag tuit mei iornal!
		Mas tan mi vauc conortan
		—quar repentizon ai gran—
	21	qu’en chantan voill dir ma vida,
		quar sia ma colp’auzida.

III		Mas per meillz trobar merce,
	24	a l’encomensanza
		dic que·l mals qu’ai faitz al be
		ses tot comt’avanza:
	27	qu’a lei de fol natural
		cui non cal
		s’aura dol perpetüal,
	30	sol qu’el segl’a plazer an,
		ai viscut ma mort cercan:
		tant m’es la cortz abellida
	33	que totz a mal far convida!

IV		Qu’eu ai viscut ses merce,
		enics, plens d’erranza,
	36	ergoillos, de mala fe,
		ab desmezuranza,
		falsan contra maint leial;
	39	ni quis al
		s’ieu n’aic ioi e mon cabal.
		Don ai faig per lait enian
	42	vers e sirventes e chan
		d’avol razon deschauzida
		ab mainta mensongn’aunida.

V	45	Et ai ques mainta merce,
		sol per galianza,
		e chiflat autrui e me
	48	en avol amanza;
		per qu’en peccat criminal
		e mortal
	51	ai tan sobrancier captal
		que quant m’o vauc remembran
		trembl’ e fremisc, consiran
	54	la pena qu’es establida
		a cels qui fan tal faillida.

VI		Mas si Dieus no·i a merce,
	57	per sa gran pidanza,
		com sera doncs, folz, de [te]?
		Quals razos t’enanza?
	60	Ieu non sai ni tal ni qual,
		quar no·m val
		quant ai faig un pong de sal,
	63	ni·m vauc d’ al aseguran
		mas de pezanz’e d’afan,
		s’ab veraia repentida
	66	merces non te ma partida.

VII		Glorïos reis de merce,
		si per fol’enfanza
	69	fis ni dis ni penzei re
		don mier malananza,
		daz n’al cors dol temporal
	72	tan coral
		qual forfag an per egal;
		e·ls mals qu’a l’arma n’eschan
	75	tueilha·us si merces d’enan
		qu’ il si’aprop ma fenida
		en paradis acuillida.

VIII	78	E vos, domna, clam merce,
		on ai m’esperanza,
		que preiatz lui que m’estre
	81	d’ aital perdonanza
		qu’a l’arma·m retenga sal
		bon logal
	84	lai el reing celestïal;
		quar per vos viu esperan
		que l’angels cui la coman
	87	la menra lai ab iauzida
		quant sera del cors eissida.

IX		Hai, segles voig de merce,
	90	con ha vil cuidanza
		totz hom qu’aver de vos cre
		joi ni benananza!
	93	Quar vostr’afar trueb hom tal
		que·il desval
		on plus resenbla cabal;
	96	per qu’aicel qui·us ser ni·us blan
		non sap de pro chaizir dan,
		o vol penr’anz mort marida
	99	que benananza complida.

X		Ben es fols qui l’arm’ublida
		per aquesta mortal vida.