Levy, Emil. Guilhem Figueira, ein provenzalischer Troubadour. Berlin: Buchdruckerei von S. Liebrecht, 1880.

Codi: 217,001 Autor: Guilhem Figueira Gènere: Chanson de croisade Número: 1

 

Del preveire major

I	1	Del preveire major
		E de l’emperador
		Volgra patz entre lor,
		Qu’aissi foran marrit
	5	Li Turc elh Arabit.
		Mas trop amaramen
		Mena chascuns d’elhs so que ten,
		E trebalhon si de nien,
		Quar nienz es tot so q’om pot chauzir
	10	Segon aquo que es a devenir.
II		A dieu, nostre senhor,
		Qui per nos ac dolor
		En la crotz e paor,
		Segon qu’avem auzit,
	15	Coman mon esperit,
		Quel gar de perdemen,
		E qu’en aquest segle dolen
		Mi gar de mortal falhimen,
		Em don tan sai mos peccatz penedir,
	20	Per qu’ieu puesca al sieu renhe venir.
III		Mas non hagra temor,
		Si del cors peccador
		Poges al criator,
		Vas cui mout hai falhit,
	25	Servir, quar desservit
		L’ai trop mon escien;
		Per qu’ai de passar mar talen
		S’o poges far adrechamen,
		Quar lai pot hom si onran dieu servir,
	30	Ez enaissi volgra mos tortz delir.
IV		Mas quar non hai richor
		De passar ab honor,
		Remanc sai ab tristor,
		Quan pes so qu’ai merit,
	35	Ni con seran grazit
		Sobre tot’ autra gen
		Cilh qui seran de dieu serven
		Lai on el renhet humilmen.
		Ez ad aital conquist fai bon venir,
	40	Ont hom conquier gaug que no pot falhir.
V		Quel bon envazidor
		El bon combatedor
		E l’ardit feridor
		Devon tut az un crit
	45	Passar, guerrier complit,
		Ab gran afortimen
		De cobrar lo sant monimen,
		E non a cor d’ome valen
		Qui lai non vol l’arma el cors enantir
	50	On elh nasquet e volc per nos murir.
VI		Az aquel dieu mi ren
		Qu’en la vergen venc veiramen
		E volc per nostre salvamen
		Anta e dolor e peina e mort sufrir
	55	E pietat e turmen e consir.
VII		Al pro comte valen
		De Tolozam digaz breumen,
		Estiers, qu’el sapcha veiramen,
		Que per sol volc dieus part totz enantir,
	60	Que lai on elh nasquet, l’anes servir.