Appel, Carl. Bernart von Ventadorn, seine Lieder, mit Einleitung und Glossar. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1915.

Codi: 070,024 Autor: Bernart de Ventadorn Gènere: Canso Número: XXIV

 

Lancan folhon bosc e jarric

I	1	Lancan folhon bosc e jarric,
		e·lh flors pareis e·lh verdura
		pels vergers e pels pratz,                                  (-1)
		e·lh auzel, c’an estat enic,
	5	son gai desotz los folhatz,
		autresi·m chant e m’esbaudei
		e reflorisce reverdei
		e folh segon ma natura.
II		Ges d’un’ amor no·m tolh ni·m gic,
	10	don sui en bon’aventura
		segon mon esper entratz,
		car sui tengutz per fin amic
		lai on es ma volontatz ;
		que re mais sotz cel no·n envei
	15	ni ves autra part no soplei
		ni d’autra no sui en cura.
III		Ben a mauvais cor e mendic
		qui ama e no·s melhura ;
		qu’eu sui d’aitan melhuratz
	20	c’ome de me no vei plus ric,
		car sai c’am e sui amatz
		per la gensor qued anc Deus fei
		ni que sia el mon, so crei,
		tan can te terra ni dura.
IV	25	Anc no fetz semblan vair ni pic
		la bela ni forfachura,
		ni fui per leis galiatz,
		ni no·m crei c’om tan la chastic,
		tan es fina s’amistatz,
	30	qu’ela ja·s biais ni·s vairei
		ni per autre guerpisca mei,
		segon que mos cors s’augura.
V		Midons prec, no·m lais per chastic
		ni per gelos folatura,
	35	que no·m sent’ entre sos bratz ;
		car eu sui seus plus qu’eu no dic,
		e serai tostems, si·lh platz ;
		que per leis m’es bel tot can vei,
		e port el cor, on que m’estei,
	40	sa beutat e sa fachura.
[VI		Anc no vitz ome tan antic,
		si a bon’ amor ni pura
		e per sidons si’ amatz,
		no sia gais, neis sers e bric,
	[5]	si’s de joi pres e liatz ;
		que de fol cove que folei
		e de savi que chabalei,
		que pretz li·n creis e·lh melhura.]