Bec, Pierre. Burlesque et obscénité chez les troubadours. Pour une approche du contre-texte médiéval. Paris: Stock, 1984.

Code: 192,003 Auteur: Gui de Cavaillo Genre: Tenson fictive brève Numero: XIII

Ai, mantèl vil

I	1	Ai, mantèl vil
		De cròi fil,
		A mon dan vos comprèi.
		Si mal aja'l païs,
	5	On de vos m'empachèi !
		Que tal vergonha'n pris
		Que vergonha n'aurèi ;
		Qu'enquèra'n vauc cap clis
		De vergonha qu'eu n'èi.
	10	En un fòc ardent, mantèl de cròia lana,
		Vos agués eu ars, quant en vos m'encontrèi !
		E l'aculhimen de la plazen, douçana
		E de la bèla Na Galborg' en perdei.
		La mantèl li respondèt asi :
II		Gui, per raïtz
	15	Fotz servitz,
		Car del freg vos gardèi.
		Era'n sui esquernís !
		Mas eu no'us o dirèi,
		Lo servizi que'us fis,
	20	Tèrz ni'l quart ni'l demèi.
		Mas gardatz çai, amis,
		Aujatz qu'eu vos dirèi,
		Guigon : Si per mi nulha dòmna'us soana,
		Non lai m'i portatz, qu'eu no'us i portarèi,
	25	E quar vo'n laissèt d'aculhir la douçana,
		Vòlgra que'us tengués dessotz mi, vos e lèi !
III		Fin mantèl, encar auretz color de grana ;
		Car tant gent parlèst, ténger vos i farèi.
IV		Soven vos aug dir, bèl En Gui mant' ufana,
	30	Per qu'eu d'aquesta, sapchatz, non vos creirèi !