Bec, Pierre. Burlesque et obscénité chez les troubadours. Pour une approche du contre-texte médiéval. Paris: Stock, 1984.

Code: 461,146 Auteur: Anonyme Genre: Sirventes Numero: XL

L'altrier cuidèi aver druda

I	1	L'altrier cuidèi aver druda,
		Tota la melhor
		Qu'oncas aguesse veguda,
		E la belizor :
	5	Velha antiva, paubr' e nuda,
		Ben parlant d'amor.
		Tramés per oc que'l saluda
		E fai plach gensor,
		Mais la traça malastruda !
	10	Qu'eu per liei aic dat
		Velhs vin e trolhat,
		Peis e pòrc salat,
		E l'aic calçada e vestuda.
		Si me n'a bausat :
	15	Qu'en lòc d'amiga es venguda
		En temps tenebror.
		Tenc son pan ensor
		Et eu sus li cor,
		E trobèi -la piau-calvuda,
	20	Còrda el còl, espatla aguda,
		Mamela pendent e viuda
		Com borsa pastor,
		Peitz ossut e plat,
		E'l ventre ridat,
	25	Maigres rens e cueissa ruda,
		Dur genolh e' nflat ;
		E quan l'ai aperceguda
		Es-me vos irat !
		Ab [a]itant vir a la fuda,
	30	Non sui arrestat !
II		Tan me n'es el còr creguda
		Rancuna e gramor,
		Que continença ai perduda
		D'amar per amor :
	35	Que pensava la canuda
		Que non ac calor
		E volia estre batuda
		Subre son tabor !
		Non a tan lenga esmoluda
	40	Qu'aguesse acontat
		De mei la metat
		Del mal qu'aic pensat
		Dont deuria èstre tenguda
		Per son laid pecat :
	45	Tos e gota e mal qui suda
		Sens aver retor(n),
		Freid e set e plor
		Ab frescha dolor,
		Ni uelh tendre ni paruda
	50	Que non sia a mòrt feruda
		De tal mal qui non la tuda
		Ans tenha en langor,
		Ne non aj' enfat
		Fòrs pan mesalat
	55	E [mais] carn de velha truda
		O pòrc sorsemat
		Peis de mar qui de lonh puda
		Vin cras e botat :
		Ja'n non es tant irascuda
	60	Que'm cuidèi venjat !