Bec, Pierre. Burlesque et obscénité chez les troubadours. Pour une approche du contre-texte médiéval. Paris: Stock, 1984.

Code: 115,001 Auteur: Clara d'Anduza Genre: Canso Numero: XLII

En grèu esmai et en grèu pessamen

I	1	En grèu esmai et en grèu pessamen
		An mes mon còr et en granda error
		Li lauzengier e'l fals devinador,
		Abaissador de jòi e de joven,
	5	Car vos qu'ieu am mais que res qu'el mon sia
		An fait de me departir e lonhar,
		Si qu'ieu no'us puesc vezer ni remirar,
		Don muer de dòl, d'ira e de feunia.
II		Cel que'm blasma vòstr' amor ni'm defen
	10	Non pòt en far en ren mon còr melhor,
		Ni'l douç desir qu'ieu ai de vos major
		Ni l'enveja ni'l desir ni'l talen ;
		E non es òm, tan mos enemics sia,
		Si l'aug dir ben, que non lo tenh' en car,
	15	E, si'n ditz mal, mais no'm pòt dir ni far
		Neguna ren que a plazer me sia.
III		Ja no'us donetz, bèls amics, espaven
		Que ja vès vos aja còr trichador,
		Ni qu'ie'us camge per nul autr' amador,
	20	Si'm pregavon d'autras dònas un cen ;
		Qu'Amors que'm ten per vos en sa bailia
		Vòl que mon còr vos estui e vos gar,
		E farai o ; e, s'ieu pogués emblar
		Mon còr, tals l'a que jamais non l'auria.
IV	25	Amics, tant ai d'ira e de feunia
		Quar non vos vei, que quant ieu cug chantar,
		Planh e sospir, per qu'ieu non puesc çò far
		Ab mas coblas que'l còrs complir volria.