Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.comJavascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

* Introduction
* Notice Bibliographique
* Vocabulaire

* Présentation
* Appareil critique
* Notes

Wolf, George; Rosenstein, Roy. The Poetry of Cercamon and Jaufre Rudel. New York & London: Garland Publishing, Inc, 1983

[CdT en procés d'incorporació]

Code: 112,003a Auteur: Cercamon Genre: Sirventes-Canso Numero: 8

Pus nostre temps comens’a brunezir

I 1 Pus nostre temps comens’a brunezir,
    e li verjan son de lor fuelhas blos,
    e del solelh vey tant bayssatz los rays,
    per que·l jorn son escur e tenebros,
  5 et hom non au d’auzelhs ni chans ni lays,
    per joy d’amor nos devem esbaudir.
     
II   Aquest’amor no pot hom tan servir
    que mil aitans no·n doble·l gazardos;
    que pretz e joys e tot quant es, e mays,
  10 n’auran aisselh qu’en seran poderos;
    qu’anc non passet covinens ni los frays—
    mas per semblan greus er a conquerir.
     
III   Per lieys deu hom esperar e sofrir,
    tant es sos pretz valens e cabalos;
  15 qu’anc non ac suenh dels amadors savays,
    de ric escas ni de paubr’ergulhos;
    qu’en plus de mil non a dos tan verays
    que fin’amors los deya obezir.
     
IV   Ist trobador, entre ver e mentir,
  20 afollon drutz e molhers et espos,
    e van dizen qu’amors vay en biays,
    per que·l marit en devenon gilos,
    e donas son intradas em pantays;
    cuy mout vol hom escoutar et auzir.
     
V 25 Sist sirven fals fan a plusors gequir
    Pretz, e Joven elonhar ad estros,
    don Proeza no cug que sia mais,
    qu’Escassedatz ten las claus dels baros;
    manhs n’a serratz din la ciutat d’Abays,
  30 don Malvestatz no·n layssa un yssir.
     
VI   Ves manhtas partz vey lo segle fallir,
    per qu’ieu n’estauc marritz e cossiros
    que soudadiers non truep ab cuy s’apays,
    per lauzengiers qu’an bec malahuros,
  35 qui son pejor que Judas, que Dieus trays:
    ardre·ls degr’om e totz vius sebellir!
     
VII   Nos no·ls podem castiar ni cobrir;
    tollam nos d’elhs, e Dieus accoselh nos,
    q’us joys d’ amor me reverdis e·m pays,
  40 e puesc jurar qu’anc ta bella no fos;
    petit la vey, mas per ella suy gays,
    e jauzions, e Dieus m’en do jauzir.
     
VIII   Ara·s pot hom lavar et esclarzir
    de gran blasme, silh que son encombros;
  45 e si es pros, yssira ves Roays,
    e gurpira lo segle perilhos;
    et ab aitan pot si liurar del fays
    qu’assatz en fai trabucar e perir.
     
IX   Fagz es lo vers, e non deu veillezir,
  50 segon aisso qe monstra la razos,
    q’anc bon’amors non galiet ni trais;
    anz dona joi als arditz amoros.
     
X   Cercamonz diz: qi vas amors s’irais,
    meravill’es com pot l’ira suffrir;
  55 q’ira d’amor es paors et esglais,
    e no·n pot hom trop viure ni murir.

 

 

Institut d'Estudis Catalans. Carrer del Carme 47. 08001 Barcelona.
Telèfon +34 932 701 620. Fax +34 932 701 180. informacio@iec.cat - Informació legal

UAI