Oroz Arizcuren, Francisco J. La lírica religiosa en la literatura provenzal antigua. Pamplona: Excma. Diputación Foral de Navarra - Institución Príncipe de Viana, 1972.

Edición crítica, traducción, notas y glosario. Versión revisada para Corpus des Troubadours, 2011.

Code: 323,021 Auteur: Peire d'Alvernha Genre: Vers Numero: XLII

Lauzatz sia Hemanuel

I	1	Lauzatz sia Hemanuel,
		lo reys de terr’e de cel,
	3	qu’es trinus et unitatz,
		e filhs e sancts esperitz,
		e quascus pars e complitz,
	6	si qu’us noms es et us guitz,
		e Dieus et homs apellatz;
II		En divers digz assemblatz,
	9	totz en una trinitatz,
		senes sustantia partir;
		qu’ayssi tenc l’un per maior
	12	qu’om l’autre non dic menor;
		mas un sol Dieus ieu azor,
		e·l prec que·m denh’eyssauzir,
III	15	Seluy, qu’el mon volc venir
		per nostres peccatz delir,
		e per que·l quatr’ elemens
	18	agron dessemblatz semblans;
		qu’alre no·y era estans
		mas Dieus qu’es pueys e denans,
	21	qu’anc non ac [negun] comens
IV		Ni ia fin en neguns sens
		non aura; que·l resplandens
	24	de prim destinet ab seys
		qu’elh fezes sobre’escur lutz;
		quar tan ferma·s sa vertutz
	27	qu’esser non pot descrezutz,
		ni ren pus aver decreys
V		En luy que det si meteys
	30	per qu’el premiers mals s’esteys,
		qu’era mout grans desconortz,
		quar selh qu’anc no fes peccat
	33	venc sufrir humanitat
		e mort desotz Pons Pilat,
		e sobre sos vestitz sortz.
VI	36	Mas iamais non l’er faitz tortz
		ni·l senhorejara mortz,
		luy, qu’al ters iorn sors del vas
	39	aissi cum era promes,
		per que·l fels d’ifern mal pres,
		quant als dissipols crec fes
	42	e parec a sant Tomas.
VII		Pueys non say estet tan bas
		que de la valh Iozaphas
	45	d’un pueg de sobr’un peiro
		no montes el cel e pus;
		pueys venc l’onzen iorn de sus
	48	vist soptans e clars e clus
		als sieus dins una maizo.
VIII		Aquelh crey ieu per cuy so,
	51	que per nos pres passïo,
		e perdonet al lairo,
IX		E qu’es trinitatz et us,
	54	selh que la maire Ihesus
		cossellet en la crotz sus
		e qu’es a venir el tro,
X	57	Pus lo segle er cofus
		per iutjar los blancs e·ls brus;
		aquelh prec ieu que m’escus,
	60	e mon cors e m’arma·l do.