Levy, Emil. Guilhem Figueira, ein provenzalischer Troubadour. Berlin: Buchdruckerei von S. Liebrecht, 1880.

Codi: 010,008 Autor: Guilhem Figueira Gènere: Canso Número: I

 

Anc mais de joi ni de chan

I	1	Anc mais de joi ni de chan
		Ni de solatz mantener
		Non agui, al mieu parer,
		Tan bo ni tan ferm talan,
	5	Ni anc mais no mi plac tan
		Cum eram platz d’amor sa mantenensa,
		Per qu’ieu la vuelh mantener et honrar
		E contra selhs defendr’ e razonar
		Qui’n fan clamor alques per non-sabensa.
II	10	E quals que s’en an claman
		D’amor, a pauc de saber,
		Quar segon razon e ver
		Hieu venserai razonan
		Selhs qui s’en van rancuran,
	15	Qu’amors no fai mal ni desconoissensa,
		Per que nulhs hom s’en deja rancurar,
		Ni ges amors non pot apoderar
		Neguna re ses grat d’altra valensa.
III		Ni fin’amors, so vos man,
	20	Non a ni non pot aver
		Ab se forsa ni poder
		Ni nulh cosselh pauc ni gran,
		Sil huelh el cor no li dan;
		Mas so qu’als huelhs platz e al cor agensa,
	25	Vol fin’ amors, que noi pot contrastar.
		Per so non deu amor ochaizonar
		Tan quan los huelhs el cor, a ma parvensa.
IV		Quar li huelh son drogoman
		Del cor, el huelh van vezer
	30	So qu’al cor platz retener;
		E quan ben son acordan
		E ferm tuit trei d’un semblan,
		Adoncas pren verai’amors naissensa
		D’aisso quel huelh fan al cor agradar,
	35	Qu’estiers no pot naisser ni cornensar,
		Mas per lo grat dels tres nais e comensa.
V		Per lo grat e pel coman
		Dels tres e per lor plazer
		Nais amors, qu’en bon esper
	40	Vai sos amics cofortan.
		Per que tuit li fin aman
		Sapchan qu’amors es fina bevolensa,
		Que nais del cor e dels huelhs ses duptar,
		Que l’uelh la fan florir el cor granar,
	45	Amors, qu’es frugz de lor vera semensa.
VI		Per qu’ieu acli mercejan
		Mos huelhs el cor ses tener
		Ves amor, qu’ab ferm voler
		Se van trastuit percassan
	50	De mas honors trair’ enan
		E de mos bes, ses gienh e ses temensa.
		Per qu’ieu los dei grazir e mercejar,
		Quar ilh m’an fait de tal enamorar,
		Don sui pagatz ses plus ab l’atendensa.
VII	55	Chanso, vai dir a ’N Blacatz en Proensa
		Qu’el fai valor valer e pretz prezar,
		Qu’om lui lauzan no pot sobrelauzar,
		Tant es valens e fina sa valensa.