Boni, Marco. Sordello, Le poesie. Nuova edizione critica con studio introduttivo, traduzioni, note e glossario. Bologna: Palmaverde, 1954.

Codi: 437,005 Autor: Sordel Gènere: Canso Número: III

 

Atretan dei ben chantar finamen

I	1	Atretan dei ben chantar finamen
		d’invern com fatz d’estiu, segon rason,
		per c’ab lo freitz voill far gaia canson
		que s’en pascor de chantar cor mi pren,
	5	quar la rosa senbla lei de cui chan,
		aultresi es la neus del sieu senblan;
		per qu’en andos dei per s’amor chantar,
		tant fort mi fan la rosa e·l neus menbrar.
II		Sobre totz am domna pro e valen,
	10	don m’a mestier ric cor tota sason
		en ben amar, qar mesura semon
		c’om aia cor segon los faitz c’on pren;
		e car e·n pris tal amor, con que n’an,
		que desotz mi n’an domnas tuit l’aman,
	15	cor ai que·ls fins vensa de ben amar
		e·ls plus valens, s’eu posc, de miels a far.
III		Quan ben m’albir e mon ric pensamen
		de llei quals es a qui m’autrei e·m don,
		tan l’am, qar val part las plasenz que son,
	20	qu’endreg d’amor tenc chascun’en nien,
		e quar non sai autr’el mon tan presan
		de qu’ie·n preses plaser jazen baisan,
		qu’eu non voill ges nul fruit asaborar
		per que lo dolz me tornes en amar.
IV	25	Miralz asir, quar trop mi son nosen
		ab lei qui·m fai languir en sa preison,
		e quan mira son cors e sa fason,
		pensan quals es, pauc presa mon turmen;
		e doncs li van li oill el cor baissan
	30	l’orgoill per que met m’amor en soan:
		tan mi ten vil e tan si ten en car,
		quar viu de pretz e de beutat ses par.
V		E qui fai tot qan pot de ben, sirven
		sidonz, segon que·l dret d’amor despon,
	35	segur l’en pot querre lo gueserdon,
		e sil l’en deu ben far, si·l dret n’enten;
		per qu’eu en prec midonz, merce claman,
		que per nuill dretz gueserdon no·l deman:
		quar il val tan, que no·s pot engalar
	40	negus sevirs al seu geserdonar.
VI		Si co·l soleill[z] esfassa, quan resblan,
		autras clardatz, vai de pretz esfasan
		autras dompnas la comtess’am cors quar,
		sil de Rodes, [s]es ma domn’esfassar.
VII	45	La comtessa no·m deu ges asirar,
		s’ieu am ni pretz lei don sui hom sens par.