Boni, Marco. Sordello, Le poesie. Nuova edizione critica con studio introduttivo, traduzioni, note e glossario. Bologna: Palmaverde, 1954.

Codi: 437,011=076,007 Autor: Sordel, Bertran d'Alamanon Gènere: Tenso (Partimen) Número: XVIII

 

Doas domnas aman dos cavalliers

I	1	«Doas domnas aman dos cavalliers,
		amics Bertrans, mas no jes d’un voler:
		que l’una mand’a l’un d’armas valer,
		aitan can pot, per l’amor qu’el n’aten,
	5	e l’autra fai a l’autre mandamen
		que, si ja vol qu’il l’am, no·n pes de re.
		Ar chausetz qual vol al seu mais de be».
II		«Mais l’ama cil, so es dretz vertadiers,
		Sordel, que·l vol d’armas presat aver,
	10	qu’esters non pot gran honor conquerer:
		que cil que·l vol volpilh ni recresen
		vol l’amta d’el e·l seu dechaïmen;
		per que l’amanz faill trop se ja la·n cre,
		pois l’aunimens apert[z] d’andos i ve».
III	15	«Cil a cui plai sos fins amanz entiers
		l’ama,·n Bertran, mais, e fai o parer,
		que cil que·l vol ardit per dechaer;
		que si·l fai l’oill perdre o·l pugn combaten,
		tart lo·i rendra pos baisan ni jasen:
	20	doncs l’ama mais cil qu’enter lo rete
		que cil que·l vol deffait, car leu s’ave».
IV		«Tan quan val mais, al laus dels drechuriers,
		honors c’amta, en Sordel, vos fatz saber
		c’ama cil mielz que·l sieu manda tener
	25	en pretz d’armas; que l’autra fai parven
		c’a son aman voilla tot aunimen;
		c’aunitz es cel que d’armas se recre,
		e aunida cil qu’en sos bratz lo te».
V		«Aitan can val mais vida es alegriers
	30	que mortz ni dols, Bertram, vos dic per ver
		c’ama cil mielz que·l seu manda estener
		de faitz d’armas, car hom i mor leumen;
		e cil que vai de son aman querren
		sa mort, no·m par que l’am a bona fe
	35	tant con fai cil que·l vol viu pres de se».
VI		«Sordel, mos dretz es al vostre sobriers,
		c’onrada mort non deu nuls homs temer
		ni vid’amar on posca hamta caber;
		per que ama mielz la dompna per un cen
	40	que sos amanz vol muera honradamen
		d’armas, si·n muor, que cil que ten en fre
		lo seu, que vol viva aunitz per jase».
VII		«Bertran, dona c’ama be coralmen
		no vol la mort de son fi bevolen,
	45	e de nos dos juge qui mielz mante
		na Ranbauda, on son ses mal tuit be».
VIII		«Contenso voill que sia al juzamen,
		amics Sordel, ab leis c’a pretz valen;
		car segur sai qu’elas diran de me
	50	qu’eu manting mielz zo qu’as aman cove».