Appel, Carl. Bernart von Ventadorn, seine Lieder, mit Einleitung und Glossar. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1915.

Codi: 070,008 Autor: Bernart de Ventadorn Gènere: Canso Número: VIII

 

A! tantas bonas chansos

I	1	A ! tantas bonas chansos
		e tan bo vers aurai faih,
		don ja no·m mezer’ en plaih,
		domna, si·m pesses de vos
	5	que fossetz vas me tan dura,
		aras sai qu’e·us ai perduda !
		mas sivals no m’etz tolguda
		en la mia forfachura.
II		Vers es que manhtas sazos
	10	m’era be dih e retraih
		que m’estara mal e laih
		c’ames et amatz no fos.
		mas lai on Amors s’atura,
		er greu forsa defenduda,
	15	si so coratge no muda
		si c’alhors meta sa cura.
III		Mas era sui tan joyos
		que no·m sove del maltraih.
		d’ira e d’esmai m’a traih
	20	ab sos bels olhs amoros,
		de que·m poizon’ e·m fachura,
		cilh que m’a joya renduda,
		c’anc pois qu’eu l’agui veguda,
		non agui sen ni mezura.
IV	25	Mout i fetz Amors que pros,
		car tan ric joi m’a pertraih.
		tot can m’avia forfaih,
		val ben aquest guizerdos.
		aissi·l fenis ma rancura,
	30	que sa valors e s’ayuda
		m’es a tal cocha venguda :
		totz sos tortz i adrechura.
V		Qui ve sas belas faissos,
		ab que m’a vas se atraih,
	35	pot be saber atrazaih
		que sos cors es bels e bos
		e blancs sotz la vestidura
		(eu non o dic mas per cuda),
		que la neus, can ilh es nuda,
	40	par vas lei brun’ et escura.
VI		Domna, si’ st fals enveyos,
		que mainh bo jorn m’an estraih,
		s’i metion en agaih
		per saber com es de nos,
	45	per dih d’avol gen tafura
		non estetz ges esperduda :
		ja per me non er saubuda
		l’amors ; be·n siatz segura !
VII		(Bels Vezers, un’aventura
	50	avetz, et es ben saubuda :
		qued om que·us aya veguda,
		de vos no fara rancura.
VIII		Chanso, vai t’en a La Mura ;
		mo Bel Vezer me saluda.
	55	qui c’aya valor perduda,
		la sua creis e melhura).