Appel, Carl. Bernart von Ventadorn, seine Lieder, mit Einleitung und Glossar. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1915.

Codi: 016,013 Autor: Albertet Gènere: Canso Número: -

 

En amor trob tant de mal seignoratge

		Schreibung nach A
I	1	En amor trob tant de mal seignoratge,
		tant lonc desir e tant malvatz usatge,
		per q’ieu serai de las dompnas salvatge,
		e no·is cuidon oi mais qu’eu chant de lor,
	5	qu’eu ai estat lor hom e lor mesatge
		et enanssat lor pretz e lor valor,
		e re no i trob mas destric e dampnatge.
		gardatz s’ieu dei oi mais chantar d’amor.
II		D’amor non chan ni vuoill aver amia
	10	bella ni pro ni ab gran cortesia,
		c’anc no i trobiei mas engan e bauzia
		e fals semblan messongier trahidor ;
		e qand ieu plus la cuich tener per mia,
		adoncs la trob plus salvatg’ e peior ;
	15	doncs ben es fols totz hom q’en lor si fia ;
		et ieu agui ma part en la follor.
III		Era veiatz de lor amor, si greva :
		qe·ill primieira sap hom que fo na Eva,
		que fetz a Dieu rompre covenz e treva,
	20	don nos em tuich enqeras pechador ;
		per que fai mal totz hom c’ab ellas treva,
		puois c’om no·n pot conoiser la meillor ;
		tals las lauza, no sap d’amor qe·is leva,
		ni anc no·n ac joi, pena ni dolor.
IV	25	El mon non a duquessa ni reina,
		si·m volia de s’amor far aizina,
		q’ieu la preses, ni la comtessa fina
		de Proenssa, qu’es de beutat la flor.
		de Salussa no vuoil que n’Agnesina
	30	mi retenga per son entendedor,
		ni·l comtessa Biatritz, sa cosina,
		de Vianes, ab la fresca color.
V		Si Salvatga, la bella, d’Auramala,
		qe de bon pretz a faich palaitz e sala,
	35	non s’o tenga ad orguoill ni a tala,
		non amarai ni lieis ni sa seror,
		si tot de pretz son en l’aussor escala
		e son fillas d’en Colrat, mon seignor.
		pero s’amors m’agra ferit sotz l’ala,
	40	s’amar degues, mas no·n ai ges paor.
VI		Si n’Azalais de Castel e de Massa,
		que tot bon pretz vol aver et amassa,
		m’en pregava, tota·n seria lassa
		anz que m’agues conquis per amador.
	45	Dieus ! qui la ve com el’ es fresca e grassa,
		sembla rosa novella de pascor,
		e siei beill huoill lanson cairel que passa
		lo cors e·l cor, mesclat ab gran doussor !
VII		Si·m donava s’amor la pros comtessa,
	50	cill del Carret, q’es de pretz seignoressa,
		non faria per lieis un’ esdemessa
		(gardatz s’ieu dic gran orguoill o follor !),
		que jes mos cors plus en dompnas non pessa ;
		oi mais lor er a percassar aillor,
	55	q’ieu no vuoill jes que neguna m’aguessa
		colgat ab se desotz son cobertor.
VIII		Dompnas, oi mais non vuoill vostra promessa
		ni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
IX		Seign’en Colrat, grans es vostra despessa,
	60	don poj’ ades e creis vostra lauzor.

 

S. Tant es d'amor honratz sos seignoratges.