Ricketts, Peter T. Les poésies de Guilhem de Montanhagol, troubadour provençal du XIIIe siècle. Toronto: Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 1964.

Code: 225,012 Auteur: Guilhem de Montanhagol Genre: Sirventes Numero: XIV

Per lo mon fan li un dels autres rancura

I	1	Per lo mon fan li un dels autres rancura,
		li clerc dels laycx e·l laic d’elhs yssamen,
		e li poble·s planhon de desmezura
		de lor senhors, e·l senhor d’elhs soen.
	5	Aissi es ples lo mons de mal talen,
		mas ar venon sai deves Orien
		li Tartari, si Dieus non o defen,
		que·ls faran totz estar d’una mensura.
II		Per manh forfag e per manhta laidura
	10	qu’an fag e fan clerc e laic malamen,
		venra, si ve esta dezaventura
		a Crestias, s’a Dieu merces non pren,
		que fassa·l Papa metr’atempramen
		en so don an li clerc e·l laic conten;
	15	quar s’el los fai ben d’un acordamen,
		non lor pot pueys nozer nulh’aventura.
III		A ! per que vol clercx belha vestidura
		ni per que vol viure tan ricamen,
		ni per que vol belha cavalgadura
	20	qu’el sap que Dieus volc viure paubramen ?
		Ni per que vol tan l’autrui n’i enten ?
		Qu’el sap que tot quan met ni quan despen,
		part son manjar e son vestir vilmen,
		tolh als paubres, si no men la Scriptura.
IV	25	E·l gran senhor, per que no prendon cura
		que no fasson tort ni fors’a lur gen ?
		Qu'ieu non tenc ges per menor desmezura
		qu’om forse·ls sieus cum quan l’autruy dreg pren,
		ans es mager, quar falhis doblamen.
	30	Quar s’om de se ni d’autruy non defen
		a son poder los sieus adrechamen,
		falh endreg lor tan que·n pert sa drechura.
V		Mas totz pobles a de bon sen frachura
		qu’a son senhor fass’en re falhimen,
	35	quar totz hom deu amar d’amistat pura
		son bon senhor e servir leyalmen ;
		e senher tanh qu’am los sieus bonamen,
		que lialtatz lor ne fai mandamen
		que l’us ame l’autre tan coralmen
	40	que no se puesc’entr’els metre falsura.
VI		Reys Castellas, l’emperis vos aten,
		mas sai dizon, senher, qu’atendemen
		fai de Breto, per que·s mou grans rancura.
VII		Que d’aut rey tanh, quant un gran fag enpren,
	45	que·l tragu’a cap o·n segua l’aventura.