Cots, Montserrat. Las poesías del trovador Guillem de Cabestany. "Boletín de la Real Academia de Buenas Letras de Barcelona", 40 (1985-1986), pp. 227-330.

Cots, M., "Notas históricas sobre el trovador Guillem de Cabestany" > CdT: Observacions

Code: 213,002 Auteur: Guillem de Cabestaing Genre: Canso Numero: II

Anc mais no·m fo semblan

I		Anc mais no·m fo semblan
		qu'ieu laixes per Amor
		solatz, ni per joi chan,
		ni plores per douzor:
	5	be·m ten e son coman
		Amors qu'e mi comenza
		mantz doutz plazers, e cre
		c'ad obs de leis me fe
		Dieus e per sa valenza.
II	10	Qu'ie·m vau soven claman
		de leis on fatz lauzor,
		e vau leis mercejan
		don degra far clamor,
		res non fatz per enjan.
	15	Mas cel cui Amors genza
		deu sofrir manta re,
		car e mantz luecs s'ave
		qe mal tain c'ab be·l venza.
III		No·s deu plainer d'afan,
	20	ni dire sa dolor,
		ni conoixer son dan,
		ni del be far lauzor
		amics qe va camjan
		en van sa captenenza.
	25	Maint en parlon dese
		qe no sabon de qe
		mou jois ni malsabenza.
IV		Eu no sai d'amor tan
		qe·n parle ses temor,
	30	mas vist ai c'ap joi gran
		trop ris non an sabor
		e mans sospirs que fan
		de feiner gran parvenza.
		Per c'Amors me capte,
	35	aixi com miels cove,
		ses blasme e ses faillenza.
V		Dona, ·l plus fin aman
		son, e·l miels sofridor,
		et aicel que miels blan
	40	sa dona e sa valor.
		Mandatz senes desman
		per vostra conoixenza
		zo que us estara be.
		Sens o que no me·n te
	45	nuilla res mas temenza.
VI		Si·m destreinetz pessan
		qe mantas vetz, cant or,
		vos cuig esser denan.
		Qe la fresca color
	50	e·l bel cors benestan
		tenc en tal sovinenza
		de ren als no·m sove.
		D'aquest douz pes m'ave
		qe li ei benvolenza.