De Bartholomaeis, Vincenzo. Poesie provenzali storiche relative all'Italia. Volume primo con ventiquattro silografie. Roma: Tipografia del Senato, 1931

[CdT en procés d'incorporació]

Code: 336,001 Auteur: Peire de Castelnou Genre: Sirventes Numero: CLXIII

Hoimais nom cal far plus long’atendenza 

I	1	Hoimais nom cal far plus long’atendenza
		D’un sirventes novel, a cui qe tir,
		E farai lo novelamen auzir
		A cels qe son entre mar e Durenza,
	5	Endreit l’amor de’En Barral, car ancse
		A mantengut lo ric pretz e mante,
		Qe del seu pretz an fait mainz capteliers;
		Et a ’N Bertran plas be aquel mestiers,
		Del Bauz, car es de la soa semenza.
II	10	Bem platz car a Avignos e Proenza
		Cobrat seignor aitan c’an lor dezir,
		C’a l’Emperi son tornat per servir;
		Quel reis Carles a conquist ses faillenza
		Et a vencut en camp lo rei Manfre,
	15	Don Proensal son honrat per jasse;
		Car, se volgro combatre als prumiers,
		Aissi con taing a valens cavaliers,
		Per tostemps mais n’auran gran bevolenza.
III		Anc negus hom per bella captenenza
	20	No vi nul mal suffertar ni sufrir,
		Qe per un mal no vi cent bes venir,
		Car be fenis de leu qi ben comenza;
		Per quel pros coms Berengiers o fes be
		Can monsegn’En Sordel retenc ab se,
	25	E, si noi fos cortes e plazentiers
		Al comenzar, nol retengra estiers
		Ni no saubri’om son pretz ni sa valenza.
IV		Per aizo deu segner de gran tenenza
		Amar los sieus els deu gent acuillir,
	30	E non los deu dechazer ni fugir,
		Nil seu vas el non devon far faillenza;
		Car pot saber chascus, segon q’eu cre,
		Consi n’es pres de lai, al Rei Poile,
		C’ab Alamanz, a lei de mercadiers,
	35	Intret el camp, per qe lui els destriers
		An retengut li nostre ses faillenza.
V		Anc nuls mercatz ne feir’, a ma parvenza,
		No fon aissi desliuratz, zo aug dir;
		Mas li Alaman s’en volgron eissir,
	40	Per c’an vendut ses tota retenza;
		Tan an vendut, cui mai non ai ma fe,
		Q’arer lor cal tornar per nulla re,
		Que vendut an lur raubas els saumers
		E lur meteis, per talan de diners;
	45	Per quel tornars non crei qe lur agenza.
VI		Lo reis Carles sera segnors, so cre,
		Del plus del mon, c’aissis tan es cove;
		E sabra o . . . Monpesliers
		E grazira so q’an dig li parliers;
	50	De Proenzals li penra suvinenza.