Appel, Carl. Bernart von Ventadorn, seine Lieder, mit Einleitung und Glossar. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1915.

Code: 070,019 Auteur: Bernart de Ventadorn Genre: Canso Numero: XIX

Estat ai com om esperdutz

I	1	Estat ai com om esperdutz
		per amor un lonc estatge,
		mas era·m sui reconogutz
		qu’eu avia faih folatge ;
	5	c’a totz era de salvatge,
		car m’era de chan recrezutz ;
		et on eu plus estera mutz,
		mais feira de mon damnatge.
II		A tal domna m’era reudutz
	10	c’anc no·m amet de coratge,
		e sui m’eu tart aperceubutz,
		que trop ai faih lonc badatge.
		oi mais segrai son uzatge :
		de cui que·m volha, serai drutz,
	15	e trametrai per tot salutz
		et aurai mais cor volatge.
III		Truans volh esser per s’amor,
		e cove c’ab leis aprenda ;
		pero no vei domneyador
	20	que menhs de me s’i entenda.
		mas bel mes c’ab leis contenda,
		c’antran’am, plus bel’ e melhor,
		que·m val e m’ayud’ e·m socor
		e·m fai de s’amor esmenda.
IV	25	Aquesta m’a faih tan d’onor,
		que platz li c’a merce·m prenda ;
		e prec la del seu amador
		que·l be que·m fara, no·m venda
		ni·m fassa far lonj’ atenda,
	30	que lonc termini·m fai paor,
		car no vei malvatz donador
		c’ab lonc respeih no·s defenda.
V		Ma domna fo al comensar
		franch’ e de bela companha ;
	35	per so la dei mais (amar)                                       (-1)
		que si·m fos fer’ et estranha ;
		(Que) dreihz es que domna s’afranha              (+1)
		vas celui qui a cor d’amar.
		qui trop fai son amic preyar,
	40	dreihz es c’amics li sofranha.
VI		Domna, pensem del enjanar
		lauzengers, cui Deus contranha.
		que tan com om lor pot emblar
		de joi, aitan s’en gazanha.
	45	e que ja us no s’en planha !
		loncs tems pot nostr’ amors durar,
		sol can locs er, volham parlar,
		e can locs non er, remanha.
VII		Deu lau qu’era sai chantar,                                    (-1)
	50	mal grat n’aya na Dous-Esgar
		e cil a cui s’acompanha.
VIII		Fis-Jois, ges no·us posc oblidar,
		ans vos am e·us volh e·us tenh char,
		car m’etz de bela companha.