Appel, Carl. Bernart von Ventadorn, seine Lieder, mit Einleitung und Glossar. Halle a. S.: Verlag von Max Niemeyer, 1915.

Code: 070,031 Auteur: Bernart de Ventadorn Genre: Vers Numero: XXXI

Non es meravelha s'eu chan

  

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

   

I	1	Non es meravelha s’eu chan
		melhs de nul autre chantador,
		que plus me tra·l cors vas amor
		e melhs sui faihz a so coman.
	5	cor e cors e saber e sen
		e fors’ e poder i ai mes ;
		si·m tira vas amor lo fres
		que vas autra part no·m aten.
II		Ben es mortz qui d’amor no sen
	10	al cor cal que dousa sabor ;
		e que val viure ses valor
		mas per enoi far a la gen ?
		ja Domnedeus no·m azir tan
		qu’eu ja pois viva jorn ni mes,
	15	pois que d’enoi serai mespres
		ni d’amor non aurai talan.
III		Per bona fe e ses enjan
		am la plus bel’ e la melhor.
		del cor sospir e dels olhs plor,
	20	car tan l’am eu, per que i ai dan.
		eu que·n posc mais, s’Amors me pren
		e las charcers en que m’a mes,
		no pot claus obrir mas merces,
		e de merce no·i trop nien ?
IV	25	Aquest’ amors me fer tan gen
		al cor d’una dousa sabor :
		cen vetz mor lo jorn de dolor
		e reviu de joi autras cen.
		ben es mos mals de bel semblan,
	30	que mais val mos mals qu’autre bes ;
		e pois mos mals aitan bos m’es,
		bos er lo bes apres l’afan.
V		Ai Deus ! car se fosson trian
		d’entrels faus li fin amador,
	35	e·lh lauzenger e·lh trichador
		portesson corns el fron denan !
		tot l’aur del mon e tot l’argen
		i volgr’aver dat, s’eu l’agues,
		sol que ma domna conogues
	40	aissi com eu l’am finamen.
VI		Cant eu la vei, be m’es parven
		als olhs, al vis, a la color,
		car aissi tremble de paor
		com fa la folha contra·l ven.
	45	non ai de sen per un efan,
		aissi sui d’amor entrepres ;
		e d’ome qu’es aissi conques,
		pot domn’ aver almorna gran.
VII		Bona domna, re no·us deman
	50	mas que·m prendatz per servidor,
		qu’e·us servirai com bo senhor,
		cossi que del gazardo m’an.
		ve·us m’al vostre comandamen,
		francs cors umils, gais e cortes !
	55	ors ni leos non etz vos ges,
		que·m aucizatz, s’a vos me ren.
VIII		A Mo Cortes, lai on ilh es,
		tramet lo vers, e ja no·lh pes
		car n’ai estat tan lonjamen.